عید زلزله زده گان هرات با اندوه و دشواری ها به همراه است

امروز، سومین روز عید سعید فطر است. این اولین عید هزاران تن از زلزله زده‌گان ولایت هرات افغانستان است، صدها خانوادۀ که بیشتر از ۶ ماه پیش عزیزان و خانه و کاشانۀ خود را بر اثر زلزله‌های شدید و پیهم از دست دادند.

شماری از این افراد و اقارب‌شان از وضعیت نامناسب حکایت دارند.

به‌گفته آنان شماری تا هنوز خیمه‌نشین و تعدادی هم در خانه‌های گلی‌ای ترک خورده، شب و روز را با ترس می‌گذرانند.

یک تن از باشنده‌گان ولسوالی زنده‌جان ولایت هرات، جایی‌که زلزله‌های ماه اکتوبر ولایت هرات بیشترین قربانی را از آن گرفت، می‌گوید خانواده خسر اش را که تا کنون خیمه‌نشین اند در روزهای عید به خانه‌اش آورده است.

او که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نام‌اش در گزارش گرفته شود در مورد وضعیت آنان به رادیو آزادی گفت:

"خود شما می‌فهمید که با دیگر مردم داخل خیمه زنده‌گی کردن یعنی چی، از لحاظ مالی هم خوب نبودند، اقتصاد شان ضعیف بود، من داماد شان هستم دو سه روز است آنان را به خانه خود آورده ام، گفتم مردم جشن دارند و این‌ها زیر خیمه باشند"

قاسم باشنده ولسوالی انجیل این ولایت هم می‌گوید نخستین عید پس از زلزله را نتوانسته در خانه‌ای خود تجلیل کند. او به رادیو آزادی گفت:

"خانه ما خطرناک است، ترک کرده می‌ترسیم داخل آن زنده‌گی کنیم، عید هم خوب بود بد نبود، بالاخره مشکلات زنده‌گی است، دیگر چی کار کنیم، از دست ما چیزی برنمی‌آمد، عید را هم بگذراندیم به هر رقمی بود به خانه‌ای مردم."

این حکایت شماری از افرادی است که از زلزله‌های اخیر ولایت هرات جان به سلامت بردند.

در ماه اکتوبر سال گذشته میلادی زلزله ۶.۳ رشتری در ولایت هرات رخ داد که ۲۴۰۰ تن را بلعید و بر تن ۹ هزار فرد دیگر زخم بجا گذاشت.

بر روی دست بسیاری از زنده‌مانده‌گان هم خسارات هنگفت مالی بجا گذاشت تا جایی‌که فقط در ولسوالی زنده‌جان هزاران خانه در ۲۰ قریه به گونه کامل ویران شده‌اند.

این زلزله ۸ پس لرزه‌ هم داشت که برخی نسبتاً شدید بودند و در فرو ریختن و یا نیمه جان کردن هزاران خانه‌ای دیگر در این ولایت هم تأثیر گذاشته است.

هرچند در اوایل رقم درشتی از کمک‌های مالی ملی و بین‌المللی برای مرحم گذاشتن به زخم‌های این زلزله زده‌گان به‌گونه پراگنده اعلام شد، برای شماری از این کمک‌ها خانه ساخته و بر بنیاد گزازش‌ها به آنان تحویل داده شد، اما تا کنون نیز بسیاری از متضررین محتاج کمک‌های غذایی، صحی و اقتصادی اند و در آرزوی داشتن کلبه‌ای دیگری برای ادامه‌ای زنده‌گی بسر می‌برند.