از هفته صلح و شهادت پروفیسور استاد برهان الدین ربانی در شهر میمنه مرکز ولایت فاریاب تجلیل و گرامی داشت به عمل آمد. اشراک کننده گان این همایش در رابطه به چگونگی راه های تامین صلح در کشور و پیرامون شخصیت شهید استاد ربانی رییس فقید شورای عالی صلح بیانات خود را ایرد نمودند.
احمد فیصل بیگزاد والی ولایت فاریاب در شروع سخنانش از همه مردم خواست تا با حفظ وحدت و همدلی در راستای هرچه بیشتر صلح و ثبات و جلب و جذب مخالفین درین پروسه از هیچ نوع سعی و تلاش دریغ نورزند. او با یاد آوری از جانبازی ها و فداکاری های مردم افغانستان در زمینه افزود:
« سه دههه است که این سرزمین پیوسته شهید می دهد. خون من و تو جاریست اما این خون، خون این یا آن نیست. بلکه خون افغانستان است که گاهی در جنوب و گاهی در شمال، گاهی در غرب و گاهی هم در شرق جریان دارد. با این همه این سخن را نباید فراموش کنیم ملتی که شهادت ندارد در حقیقت آرمانی ندارد. »
نجیب الله «سلیمی» یک تن از جوانان فاریاب سخنران دیگر محفل در رابطه به کارنامه های شهید استاد ربانی اشاره نمود ه او را از جمله قربانیان راه صلح عنوان کرد:
« یقیناً که این هفته را می شود هفته صلح نام گذاشت. چون استاد شهید رهبر فقید جهاد مردم افغانستان در چنین روزی به شهادت رسید که او قربانی صلح شد. او قربانی به ثمر رسیدن آرمان های دیرین مردم ما که همانا تامین صلح و امنیت، ایجاد فضای دیموکراسی و عدالت اجتماعی بود. او به خاطر تحقق آرمان های بزرگ مردم جان خود را به جان آفرین تسلیم کرد. »
در حاشیه همایش مذکور خواستیم تا دیدگاه های تن چند از اشتراک کننده گان را در رابطه به صلح جویا شویم.
« اسم من الحاج عبدالطیف عضو شورای ولایتی فاریاب. صلح یک امر خداوندیست. خداوند می فرماید صلح به خیر مردم تمام می شود. هر قدری که ما به این مملکت جنگ زده که سه دههه جنگ را پشت سرگذرانید، محافل صلح و انجمن های صلح را دایر و ایجاد نماییم و گپ صلح را زیادتر بزنیم به همان اندازه موثر است تا مردم ما بفهمند که صلح خیر است و صلح خوبی و نیکی است. من از همه مردم افغانستان و خصوصاً از کسانی که مخالف دولت واقع شده اند خواهش می کنم که درست در باره فکر بکنند.و درست بفهمند که چرا جنگ می کنند و درین وطن تاکی جنگ باشد. بهتر است که بیایند به طرف صلج و خواسته های خود را به شورای صلح بگویند تا خواسته آنان برآورده شود و اینها قانون اساسی را بپذیرند و بیایند در پهلوی برادران خود زندگی کنند. تاکی این مملکت در جنگ باشد هر قدر جنگ کنیم آخرش صلح است. »
« آصف پیمان یک تن از اعضای جامعه مدنی فاریاب، با نشست ها ما نمی توانیم راه علاج بسیار مشکل امنیت را بگیریم. ما در عمل باید اقدام بکنیم. دعوت بکنیم و برادران متقاعد بسازیم و جامعه جهانی متقاعد بسازیم که استخبارات منطقه را مجبور بسازند تا از دست اندازی های بی جا در خاک افغانستان دست بکشند و در غیر آن صلح دایمی درین کشور برقرار نمی شود. »
از هفته صلح در افغانستان در حالی تجلیل و گرامیداشت به عمل می آید که تلاش های زیادی در راستای تامین صلح صورت گرفته و اما هنوز مخالفین مسلح دولت نه نتها متقاعد به پذیرفتن این پروسه نگردیده بلکه شخصیت های فعال در عرصه صلح را مورد حملات مسلحانه و سو قصد قرار داده و عملاً روند صلح را به چالش های جدی مواجه ساخته است.
احمد فیصل بیگزاد والی ولایت فاریاب در شروع سخنانش از همه مردم خواست تا با حفظ وحدت و همدلی در راستای هرچه بیشتر صلح و ثبات و جلب و جذب مخالفین درین پروسه از هیچ نوع سعی و تلاش دریغ نورزند. او با یاد آوری از جانبازی ها و فداکاری های مردم افغانستان در زمینه افزود:
« سه دههه است که این سرزمین پیوسته شهید می دهد. خون من و تو جاریست اما این خون، خون این یا آن نیست. بلکه خون افغانستان است که گاهی در جنوب و گاهی در شمال، گاهی در غرب و گاهی هم در شرق جریان دارد. با این همه این سخن را نباید فراموش کنیم ملتی که شهادت ندارد در حقیقت آرمانی ندارد. »
نجیب الله «سلیمی» یک تن از جوانان فاریاب سخنران دیگر محفل در رابطه به کارنامه های شهید استاد ربانی اشاره نمود ه او را از جمله قربانیان راه صلح عنوان کرد:
« یقیناً که این هفته را می شود هفته صلح نام گذاشت. چون استاد شهید رهبر فقید جهاد مردم افغانستان در چنین روزی به شهادت رسید که او قربانی صلح شد. او قربانی به ثمر رسیدن آرمان های دیرین مردم ما که همانا تامین صلح و امنیت، ایجاد فضای دیموکراسی و عدالت اجتماعی بود. او به خاطر تحقق آرمان های بزرگ مردم جان خود را به جان آفرین تسلیم کرد. »
در حاشیه همایش مذکور خواستیم تا دیدگاه های تن چند از اشتراک کننده گان را در رابطه به صلح جویا شویم.
« اسم من الحاج عبدالطیف عضو شورای ولایتی فاریاب. صلح یک امر خداوندیست. خداوند می فرماید صلح به خیر مردم تمام می شود. هر قدری که ما به این مملکت جنگ زده که سه دههه جنگ را پشت سرگذرانید، محافل صلح و انجمن های صلح را دایر و ایجاد نماییم و گپ صلح را زیادتر بزنیم به همان اندازه موثر است تا مردم ما بفهمند که صلح خیر است و صلح خوبی و نیکی است. من از همه مردم افغانستان و خصوصاً از کسانی که مخالف دولت واقع شده اند خواهش می کنم که درست در باره فکر بکنند.و درست بفهمند که چرا جنگ می کنند و درین وطن تاکی جنگ باشد. بهتر است که بیایند به طرف صلج و خواسته های خود را به شورای صلح بگویند تا خواسته آنان برآورده شود و اینها قانون اساسی را بپذیرند و بیایند در پهلوی برادران خود زندگی کنند. تاکی این مملکت در جنگ باشد هر قدر جنگ کنیم آخرش صلح است. »
« آصف پیمان یک تن از اعضای جامعه مدنی فاریاب، با نشست ها ما نمی توانیم راه علاج بسیار مشکل امنیت را بگیریم. ما در عمل باید اقدام بکنیم. دعوت بکنیم و برادران متقاعد بسازیم و جامعه جهانی متقاعد بسازیم که استخبارات منطقه را مجبور بسازند تا از دست اندازی های بی جا در خاک افغانستان دست بکشند و در غیر آن صلح دایمی درین کشور برقرار نمی شود. »
از هفته صلح در افغانستان در حالی تجلیل و گرامیداشت به عمل می آید که تلاش های زیادی در راستای تامین صلح صورت گرفته و اما هنوز مخالفین مسلح دولت نه نتها متقاعد به پذیرفتن این پروسه نگردیده بلکه شخصیت های فعال در عرصه صلح را مورد حملات مسلحانه و سو قصد قرار داده و عملاً روند صلح را به چالش های جدی مواجه ساخته است.
