جبهه ملی افغانستان گزارش های را رد می کند که گویا در تلاش برقراری نظام فدرالی در کشور است.
رییس جبهه ملی افغانستان تاکید می کند که در نشست برلین آنان در مورد ایجاد نظام فدرالی بحث نکردند و در حال حاضر شرایط برای این نظام در کشور مساعد نمی باشد.
احمد ضیا مسعود که پس از بازگشت از نشست برلین صبح روز جمعه در میدان هوایی کابل با خبرنگاران صحبت می کرد، گفت که آنان خواهان ایجاد نظام پارلمانی به جای نظام ریاستی در کشور اند.
به گفته آقای مسعود یکی از اهداف عمده شرکت آنان در نشست برلین حفظ دست آوردهای 10 ساله افغانستان بود:
«به خاطر این که بتوانیم از همه کارها و پدیده های که در طول 10 سال گذشته در افغانستان رخ داده و به وقوع پیوسته دفاع کرده باشیم، و همچنان به این منظورکه از به وجود آوردن و تحمیل یک مفکوره افراطی بر سر مردم جلوگیری کنیم، ما سفری داشتیم با برخی از دوستان افغانستان که شخصیت های برازنده امریکا بودند و اعضای پارلمان آلمان بودند، مذاکرات و تبادل نظر کردیم.»
نشست برلین به هدف بحث در مورد وضعیت سیاسی افغانستان با حضور شماری از سران احزاب مخالف سیاسی حکومت افغانستان و اعضای کانگرس امریکا در اوایل هفته جاری در شهر برلین جرمنی برگزار گردید.
وزارت خارجه افغانستان با پخش اعلامیه یی این نشست را در مغایرت با وحدت ملی میان افغانها و مداخله در امور داخلی این کشور خواند. اما اعضای جبهه ملی افغانستان می گویند، حکومت افغانستان نیز بار ها این گونه نشست ها را با خارجی ها راه اندازی کرده است.
نشست برلین در حالی راه اندازی می گردد که به تازه گی گروه طالبان بر سر ایجاد یک دفتر سیاسی برای این گروه در قطر با ایالات متحده امریکا به توافق ابتدایی رسیده است. اما حاجی محمد محقق یکی از سران دیگر جبههء ملی افغانستان از این روند انتقاد کرده و می گوید که طرف های اصلی جنگ در جریان این گفتگوهای صلح قرار ندارند. وی تاکید کرد که آنان یکی از طرف های جنگ در کشور بودند و هستند.
هرچند آقای محقق نسبت به اراده طالبان در زمینه صلح ابراز شک و تردید کرد اما گفت که اگر طالبان به واقعیت خواهان صلح اند، آنان نیز دست صلح را به سوی طالبان دراز می کنند:
«ما یک بخش کلانی از مردم افغانستان هستیم، باید در مذاکرات باشیم و بفهمیم که چی می شود. اگر فرضاً طالبان حاضر به مذاکره و صلح شوند، گرچه بسیاری باور ندارند که آنان از این حالت خشونت بگذرند. اگر پذیرفتند، ما دست دوستی و صلح دراز می کنیم.»
از سوی دیگر برخی از آگاهان سیاسی به این باور اند که هم اکنون در افغانستان یک دولت قانونی وجود دارد و گفتگوهای صلح نباید از سوی حلقات مختلف به پیش برده شود.
غفور لیوال یکی از این آگاهان می گوید:
«به اساس قانون اساسی افغانستان تنها حکومت را طرف اصلی هر نوع مذاکرات سیاسی پنداشته می توانیم. در افغانستان دیگر نظام ملک الطوایفی وجود ندارد و مانند دههء هفتاد در دست قوماندانان مختلف نیست.»
آقای لیوال می گوید، شرکت کننده گان نشست برلین تقاضای انتخابی شدن والیان و سایر مقام های محلی را نموده اند که به گفته وی این مساله خود اساس نظام فدرالی را تشکیل می دهد.
یکی از انتقاد های دیگر برنشست برلین این است که سناتوران امریکایی در آن فقط از یک بخش افغانستان اعضای احزاب مخالف سیاسی حکومت را دعوت کرده بودند.
سید فتح محمد بها
رییس جبهه ملی افغانستان تاکید می کند که در نشست برلین آنان در مورد ایجاد نظام فدرالی بحث نکردند و در حال حاضر شرایط برای این نظام در کشور مساعد نمی باشد.
احمد ضیا مسعود که پس از بازگشت از نشست برلین صبح روز جمعه در میدان هوایی کابل با خبرنگاران صحبت می کرد، گفت که آنان خواهان ایجاد نظام پارلمانی به جای نظام ریاستی در کشور اند.
به گفته آقای مسعود یکی از اهداف عمده شرکت آنان در نشست برلین حفظ دست آوردهای 10 ساله افغانستان بود:
«به خاطر این که بتوانیم از همه کارها و پدیده های که در طول 10 سال گذشته در افغانستان رخ داده و به وقوع پیوسته دفاع کرده باشیم، و همچنان به این منظورکه از به وجود آوردن و تحمیل یک مفکوره افراطی بر سر مردم جلوگیری کنیم، ما سفری داشتیم با برخی از دوستان افغانستان که شخصیت های برازنده امریکا بودند و اعضای پارلمان آلمان بودند، مذاکرات و تبادل نظر کردیم.»
نشست برلین به هدف بحث در مورد وضعیت سیاسی افغانستان با حضور شماری از سران احزاب مخالف سیاسی حکومت افغانستان و اعضای کانگرس امریکا در اوایل هفته جاری در شهر برلین جرمنی برگزار گردید.
وزارت خارجه افغانستان با پخش اعلامیه یی این نشست را در مغایرت با وحدت ملی میان افغانها و مداخله در امور داخلی این کشور خواند. اما اعضای جبهه ملی افغانستان می گویند، حکومت افغانستان نیز بار ها این گونه نشست ها را با خارجی ها راه اندازی کرده است.
نشست برلین در حالی راه اندازی می گردد که به تازه گی گروه طالبان بر سر ایجاد یک دفتر سیاسی برای این گروه در قطر با ایالات متحده امریکا به توافق ابتدایی رسیده است. اما حاجی محمد محقق یکی از سران دیگر جبههء ملی افغانستان از این روند انتقاد کرده و می گوید که طرف های اصلی جنگ در جریان این گفتگوهای صلح قرار ندارند. وی تاکید کرد که آنان یکی از طرف های جنگ در کشور بودند و هستند.
هرچند آقای محقق نسبت به اراده طالبان در زمینه صلح ابراز شک و تردید کرد اما گفت که اگر طالبان به واقعیت خواهان صلح اند، آنان نیز دست صلح را به سوی طالبان دراز می کنند:
«ما یک بخش کلانی از مردم افغانستان هستیم، باید در مذاکرات باشیم و بفهمیم که چی می شود. اگر فرضاً طالبان حاضر به مذاکره و صلح شوند، گرچه بسیاری باور ندارند که آنان از این حالت خشونت بگذرند. اگر پذیرفتند، ما دست دوستی و صلح دراز می کنیم.»
از سوی دیگر برخی از آگاهان سیاسی به این باور اند که هم اکنون در افغانستان یک دولت قانونی وجود دارد و گفتگوهای صلح نباید از سوی حلقات مختلف به پیش برده شود.
غفور لیوال یکی از این آگاهان می گوید:
«به اساس قانون اساسی افغانستان تنها حکومت را طرف اصلی هر نوع مذاکرات سیاسی پنداشته می توانیم. در افغانستان دیگر نظام ملک الطوایفی وجود ندارد و مانند دههء هفتاد در دست قوماندانان مختلف نیست.»
آقای لیوال می گوید، شرکت کننده گان نشست برلین تقاضای انتخابی شدن والیان و سایر مقام های محلی را نموده اند که به گفته وی این مساله خود اساس نظام فدرالی را تشکیل می دهد.
یکی از انتقاد های دیگر برنشست برلین این است که سناتوران امریکایی در آن فقط از یک بخش افغانستان اعضای احزاب مخالف سیاسی حکومت را دعوت کرده بودند.
سید فتح محمد بها
