تصور باشنده گان فقیر در مسیر نو خط آهن عمده ای که راه را به جانب میدان هوایی جدید قطع می کند با این اقدام تقویت شده است. این میدان هوایی در شهر دنغره در 150 کیلومتری شهر دوشنبه مرکز کنونی تاجکستان بزرگترین میدان هوایی در تاجکستان خواهد بود.
طرح ایجاد میدان هوایی در دنغره به گفته باشنده گان محل تنها انگیزه درین شهر نیست. مردم می گویند، احتمالاً پایتخت درین جا انتقال خواهد یافت. باشنده گان محل به پروژه های دیگری اشاره می کنند که حکومت تاجکستان آنرا درین منطقه تمرکز داده است به شمول نو سازی کامل جاده ها و ایجاد ساختمان های بزرگ.
مردم می گویند، در 10 سال گذشته حکومت به طور مداوم به انتقال خانواده ها از دهات به این شهر پرداخته است. باشنده گان دنغره که با رادیو آزادی صحبت کرده اند می گویند، علاقمند انکشافات جدید در شهر خود اند. یک راننده تکسی به نام سید اکبر استلال می کند که منطقه هموار دنغره در مقایسه با شهر دوشنبه که پوشیده از کوه ها است محل مناسبتری به حیث پایتخت تاجکستان می تواند باشد.
در حال حاضر مقامات دنغره درین مورد سکوت اختیار کرده اند. معاون شاروالی دنغره به رادیو آزادی گفت، صلاحیت صحبت درین مورد را ندارد مقامات ولایت و دولت می توانند درین مورد صحبت کنند.
اما حد اقل یک مقام دولتی نزدیک به امام علی رحمان حمایت خود را از انتقال پایتخت به دنغره نشان داده است سهراب شاپیروف رییس سابق مرکز مطالعات ستراتیژیک و معاون پارلمان تاجکستان به رادیو آزادی گفت، او از حرکت انتقال پایتخت به دنغره پشتیبانی می کند. و اما کسانی به شمول خبرنگاران به این حرکت با تردید نگاه می کنند و می گویند، دنغره نمی تواند محل مناسی برای پایتخت بودن باشد.
یک خبرنگار به نام برهان صفاری می گوید، برای انتقال پایتخت به تاجکستان پول و انرژی بسیار لازم است. و خبرنگاران محلی می گوید، چنین اقدامی به احتمال زیاد یک عمل دراماتیک از سوی رییس جمهور تاجکستان و ناشی از حس قوم پرستی وی می باشد. یک باشنده ختلان به رادیو آزادی شکایت کرد که حتی همین حالا مردم می گویند، رییس جمهور کار بیشتر را در شهر زادگاه خود دنغره انجام می دهد.
در آسیای میانه دست زدن به تغییرات ناگهانی عجیب نیست. رییس جمهور قزاقستان نور سلطان نظرباییف هم مرکز حکومت از الماتی را در سال 1997 به شهر آستانه انتقال داد و نفوس آستانه که در سال 1999 به 250 هزار نفر می رسید حالا به 700 هزار نفر رسیده است. میانمر در جنوب شرق آسیا کشور دیگریست که در سال 2005 جنرال های رادیکال زمام امور آنرا در دست گرفته و مرکز را از رنگون به نی پی داو انتقال دادند.
طرح ایجاد میدان هوایی در دنغره به گفته باشنده گان محل تنها انگیزه درین شهر نیست. مردم می گویند، احتمالاً پایتخت درین جا انتقال خواهد یافت. باشنده گان محل به پروژه های دیگری اشاره می کنند که حکومت تاجکستان آنرا درین منطقه تمرکز داده است به شمول نو سازی کامل جاده ها و ایجاد ساختمان های بزرگ.
مردم می گویند، در 10 سال گذشته حکومت به طور مداوم به انتقال خانواده ها از دهات به این شهر پرداخته است. باشنده گان دنغره که با رادیو آزادی صحبت کرده اند می گویند، علاقمند انکشافات جدید در شهر خود اند. یک راننده تکسی به نام سید اکبر استلال می کند که منطقه هموار دنغره در مقایسه با شهر دوشنبه که پوشیده از کوه ها است محل مناسبتری به حیث پایتخت تاجکستان می تواند باشد.
در حال حاضر مقامات دنغره درین مورد سکوت اختیار کرده اند. معاون شاروالی دنغره به رادیو آزادی گفت، صلاحیت صحبت درین مورد را ندارد مقامات ولایت و دولت می توانند درین مورد صحبت کنند.
اما حد اقل یک مقام دولتی نزدیک به امام علی رحمان حمایت خود را از انتقال پایتخت به دنغره نشان داده است سهراب شاپیروف رییس سابق مرکز مطالعات ستراتیژیک و معاون پارلمان تاجکستان به رادیو آزادی گفت، او از حرکت انتقال پایتخت به دنغره پشتیبانی می کند. و اما کسانی به شمول خبرنگاران به این حرکت با تردید نگاه می کنند و می گویند، دنغره نمی تواند محل مناسی برای پایتخت بودن باشد.
یک خبرنگار به نام برهان صفاری می گوید، برای انتقال پایتخت به تاجکستان پول و انرژی بسیار لازم است. و خبرنگاران محلی می گوید، چنین اقدامی به احتمال زیاد یک عمل دراماتیک از سوی رییس جمهور تاجکستان و ناشی از حس قوم پرستی وی می باشد. یک باشنده ختلان به رادیو آزادی شکایت کرد که حتی همین حالا مردم می گویند، رییس جمهور کار بیشتر را در شهر زادگاه خود دنغره انجام می دهد.
در آسیای میانه دست زدن به تغییرات ناگهانی عجیب نیست. رییس جمهور قزاقستان نور سلطان نظرباییف هم مرکز حکومت از الماتی را در سال 1997 به شهر آستانه انتقال داد و نفوس آستانه که در سال 1999 به 250 هزار نفر می رسید حالا به 700 هزار نفر رسیده است. میانمر در جنوب شرق آسیا کشور دیگریست که در سال 2005 جنرال های رادیکال زمام امور آنرا در دست گرفته و مرکز را از رنگون به نی پی داو انتقال دادند.
