در آستانه برگزاری کنفرانس های استانبول، بن دوم و لویه جرگه عننعوی، اجتماع زنان افغانستان می خواهد که حضور زنان در این رویداد ها پر رنگ باشد اما از زنان افغان که در این نشست ها شرکت خواهند کرد نیز می طلبد که از زنان افغان به درستی نماینده گی نموده و خواست های آنان را مطرح کنند .
فتانه گیلانی مسوول اجتماع زنان افغانستان به روز چهارشنبه در نشست که از سوی این نهاد در کابل برگزار شده بود ضمن صحبت در مورد مشکلات که دامنگیر زنان در افغانستان است از زنان اشتراک کننده افغان در کنفرانس های قریب الوقوع استانبول، بن و لویه جرگه خواست که تلاش کنند تا مشکلات زنان افغان را به صورت واضح انعکاس و شرح بدهند:
«خانم های که به نماینده گی مردم افغانستان به کنفرانس استانبول می روند ما امیدواریم واقعاً نمایندهء مردم افغانستان بخصوص نماینده زنان افغانستان باشند نه حضور سمبولیک داشته باشد و نه اینکه به دستور دیگران صحبت کنند بخاطر که دیگر کارد به استخوان زنان افغانستان رسیده است، زنی نباشد که از یک انجو برود، فقط انجو خود را مطرح کند در غم این باشد و به اصطلاح برای انجو خود دونر پیدا کند کسی باشد که با قوت بتواند از مشکلات زنان افغان صحبت کند.»
خانم گیلانی همچنان دولت و جامعهء جهانی را مورد انتقاد قرار داده گفت که در طی 10 سال اخیر برای حل مشکلات زنان کاری انجام نداده اند و تا اکنون تمام وعده های شان سمبولیک بوده است.
اما سید مخدوم رهین وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان که در این نشست نیز حضور داشت گفت که تلاش های زیاد طی سال های اخیر در زمینه بهبود وضعیت زنان در افغانستان صورت گرفته است و زنان افغان در عرصه های مختلف با پیشرفت های به همراه بوده اند:
«آیا در چادری در استدیوم کلشینکوف بر سر زنان نمی خورد؟ ولی حالا شما موجودات پر افتخار در اینجا نشسته اید، این فرق نیست؟ امروز در افغانستان زنان بسیار پیشرفته اند، اما اگر بگویید، همه زن های افغانستان؟ نخیر همه زنان افغانستان در چهل سال هم نمی توانند پیش بروند، در ظرف 10 سال استعداد زنان در افغانستان و فرصت های که برای شان مساعده شده است قابل ستایش است.»
آقای رهین افزود که 10 سال قبل زنان در افغانستان با مشکلاتی فراوان رو به رو بودند اما به گفته او با روی کار آمدن دولت جدید در این کشور زمینهء کار، تعلیم و پیشرفت در بخش های مختلف به زنان مساعد شده است.
اما با این همه هنوز هم زنان در افغانستان با یک رشته از مشکلات دست و گریبان اند، ازدواج های اجباری، بد دان دختران و برخی از موارد دیگر از خشونت و چالش های اند که هنوز هم در برابر زنان در افغانستان به حساب می آید.
فتانه گیلانی مسوول اجتماع زنان افغانستان به روز چهارشنبه در نشست که از سوی این نهاد در کابل برگزار شده بود ضمن صحبت در مورد مشکلات که دامنگیر زنان در افغانستان است از زنان اشتراک کننده افغان در کنفرانس های قریب الوقوع استانبول، بن و لویه جرگه خواست که تلاش کنند تا مشکلات زنان افغان را به صورت واضح انعکاس و شرح بدهند:
«خانم های که به نماینده گی مردم افغانستان به کنفرانس استانبول می روند ما امیدواریم واقعاً نمایندهء مردم افغانستان بخصوص نماینده زنان افغانستان باشند نه حضور سمبولیک داشته باشد و نه اینکه به دستور دیگران صحبت کنند بخاطر که دیگر کارد به استخوان زنان افغانستان رسیده است، زنی نباشد که از یک انجو برود، فقط انجو خود را مطرح کند در غم این باشد و به اصطلاح برای انجو خود دونر پیدا کند کسی باشد که با قوت بتواند از مشکلات زنان افغان صحبت کند.»
خانم گیلانی همچنان دولت و جامعهء جهانی را مورد انتقاد قرار داده گفت که در طی 10 سال اخیر برای حل مشکلات زنان کاری انجام نداده اند و تا اکنون تمام وعده های شان سمبولیک بوده است.
اما سید مخدوم رهین وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان که در این نشست نیز حضور داشت گفت که تلاش های زیاد طی سال های اخیر در زمینه بهبود وضعیت زنان در افغانستان صورت گرفته است و زنان افغان در عرصه های مختلف با پیشرفت های به همراه بوده اند:
«آیا در چادری در استدیوم کلشینکوف بر سر زنان نمی خورد؟ ولی حالا شما موجودات پر افتخار در اینجا نشسته اید، این فرق نیست؟ امروز در افغانستان زنان بسیار پیشرفته اند، اما اگر بگویید، همه زن های افغانستان؟ نخیر همه زنان افغانستان در چهل سال هم نمی توانند پیش بروند، در ظرف 10 سال استعداد زنان در افغانستان و فرصت های که برای شان مساعده شده است قابل ستایش است.»
آقای رهین افزود که 10 سال قبل زنان در افغانستان با مشکلاتی فراوان رو به رو بودند اما به گفته او با روی کار آمدن دولت جدید در این کشور زمینهء کار، تعلیم و پیشرفت در بخش های مختلف به زنان مساعد شده است.
اما با این همه هنوز هم زنان در افغانستان با یک رشته از مشکلات دست و گریبان اند، ازدواج های اجباری، بد دان دختران و برخی از موارد دیگر از خشونت و چالش های اند که هنوز هم در برابر زنان در افغانستان به حساب می آید.
