گل ولی پسرلی یکتن از جوانان ولایت ننگرهار است که در شهر لندن به سر می برد.
وی مانند سایر جوانان دیگر نسبت مشکلات امنیتی و اقتصادی کشور را در سن سیزده سالگی ترک می گوید و به شکل قاچاق راهی کشور های اروپای می شود.
گل ولی پسرلی می گوید، در مسیر راه قاچاق مشکلاتی زیادی را متحمل شده است مثل افتیدن به دام قاچاقبران، زندانی شدن و به چندین بار رد مرز شدن که مدتی زیادی را در بی سرنوشت در آن کشور ها سپری کرده است.
وی در مورد مشکلات و چندین بار رد مرز شدنش چنین حکایت کرد:
"مه بدبختانه مانند سایر جوانان دیگر نسبت مشکلات اقتصادی و امنیتی در اخر سال ۲۰۰۶ افغانستان را ترک گفتم و از راه قاچاق با مشکلات زیاد مواجه شدم تا حد که مرگ را به چشمان خود دیدم، مه با چند تن از دوستانم در کشور بلغاریا دستگیر شدیم و دوباره به ترکیه روان شدیم در ترکیه توسط پولیس آن کشور دستگیر شده زندانی شدیم و آنان ما را دوباره ایران روان کردند. افغانستان نیامدیم دوباره از ایران سفر خود را شروع کردیم که از ایران به ترکیه، یونان، ایتالیا و فرانسه خود را رسانیدم در فرانسه هم یک ماه در یک جنگل به سر بردیم باز هم از طرف پولیس کشور فرانسه مورد آزار و اذیت و برخورد غیر اخلاقی آنها روبرو شدیم که بدبختانه تا حال با افغانان چنین رویه می شود."
گل ولی پسرلی دلیل عمده سفرش را به خارج نبود امنیت و مساعد نبودن زمینه تحصیل در آن زمان دانسته گفت، با آنکه مشکلات اقتصادی آنچنان جدی نبود که پول سفر قاچاق را قرض می کرد مثل جوانان که با قرض کردن پول اینجا آمده اند که تا هنوز سرنوشت شان هم نامعلوم است و نتوانسته اند قرض خود را بپردازند.
از پسرلی پرسیدم که با این همه مشقات که در راه دیده آیا تا حال اسناد قبولی دریافت کرده یا خیر، وی در پاسخ چنین گفت:
"تقریباً پنج سال را در برگرفت که حکومت بریتانیا و وزرات خارجه شان فهمیدند که راستی مه یک مهاجر استم و پناه سیاسی خواستیم بعداً مرا به صفت یک مهاجر قبول کردند و اسناد دادند اما زیادتر افغانانی هستند که ده سال می شود در آن کشور هستند اسناد قانونی حاصل نکرده اند کار های غیر قانونی می کنند و زندگی شان به مشکلات زیادی سپری می شود نه راه برگشت به کشور را دارند و نه حساب شان در این کشور معلوم می شود اما قسمت مه آنقدر بد نبود مه بعد از گرفتن اسناد توانستم مکتب بروم درس بخوانم محصل شدم و متوجه درس هایم شدم."
گل ولی پسرلی که فعلاً در شهر لندن به سر میبرد بعد از اینکه اسناد قبولی آن کشور را بدست می آورد در ضمن آموزش لسان انگلسی درس های سیاست، اقتصاد و فلسفه را فراه می گیرد و در برخی فعالیت های مدنی سهم می داشته باشد همچنان به حیث مشاور در بخش مهاجرین در پارلمان لندن هم انتخاب می گردد:
"مه کوشش کردم در ضمن فراه گیری درس ها روز های جمعه و شنبه که رخصت بودم کار هم کنم تا به خود و خانواده خود هم کمکی کرده باشم، باید لسان انگلیسی را خوب بلد میشدم که هم خوانش لسان را فرا گرفتم هم در بخش سیاست، اقتصاد و فلسفه درس ها را پیش بردم همچنان در جریان درس ها زمینه برایم مهیا شد تا در پوهنتون در بخش سیاست تدریس هم کنم چرا که مه در بعضی از فعالیت های مدنی جوانان هم عضویت داشتم که تقریباً در بیست کمیسیون عضویت دارم به خصوص عضو پارلمان لندن هستم که به حیث مشاور در بخش مهاجرین به مدت دو سال به جوانانی که از دیگر کشور ها به خصوص افغانستان می آمدند و مشکلات را در راه می دیدند کار می کردم ."
گل ولی پسرلی که در زیادتر فعالیت های مدنی اشتراک کرده بود و یک جوان فعال می باشد با راه اندازی مسابقه یی در بین هشت هزار نفر کاندید شده، پسرلی اولین افغان می باشد که از طرف کمیته المپیک لندن به خاطر کار کرد های مدنی آن، انتخاب می گردد و مشعل المپیک برایش اهدا می گردد. او در مورد می گوید:
"در سال ۲۰۱۲ در المپیک لندن مسابقه یی به راه انداخته شد که در بین هشت هزار جوان کاندید شده مه اولین افغانِ بودم که انتخاب شدم و این برای مه یک افتخار بود که به یک افغان مهاجر این مقام را دادند و مرا به خاطر کارکرد ها و زیادتر فعالیت های مدنی که انجام داده بودم ستایش کرده و مشعل یا چراغ المپیک لندن را برایم اهدا کردند که تا حال او مشعل نزد من است و اگر خواست خداوند بود روزی به کشور برگشته و آنرا در موزیم افغانستان قرار می دهم چرا که نه تنها یک افتخار به مه است بلکه به افغانستان نیز است."
پسرلی از برخی دیگر از فعالیت های خود یاد کرده گفت که در دوران مکتب هم به خاطر فعالیت های بیشترش جایزه را بنام خودش که (جایزه گل ولی پسرلی ) می باشد بدست آورده است. وی همچنان در این اواخر کتابی در باره سفر خود نوشته بنام The lightless Sky (آسمان بی نور) که یک هفته می شود از چاپ بر آمده است و آنرا یک دستآورد بزرگ دانسته و می گوید:
" فعالیت های دیگر مه در بخش صحی و مهاجرت به جوانان که بیکار استند، می باشدږ کار کردیم و در برخی از کنفرانس ها نماینده جوانان افغان در کشور لندن هستم تا مشکلات جوانان افغان را برای شان تشریح نمایم.
همچنان نظر به فعالیت های مدنی در زمان مکتب یک جایزه را بنام خودم ( گل ولی پسرلی ) تهیه کرده بودند که یکی از افتخارات مه است همچنان این موقع هم برایم مساعد شد تا در مورد سفر و دست آورد های خود قصه کنم که جای افتخار به مه بود از این رو مه توانستم یک کتاب به بنام The lightless Sky (آسمان بی نور) که در باره سفر و زندگی ام نوشته کنم که تمام شده و آنرا هم چاپ نمودیم."
گل ولی پسرلی می گوید، فکر نمی کرد که وی در پوهنتون منجستر در لندن راه پیدا کند و تحصیلات خود را در رشته حقوق و سیاست پیش ببرد اما حال که به آروزی خود رسیده می خواهد به وطن برگردد و نظر به مصاحبه های که در برخی از مطبوعات لندن انجام داده، میخواهد رییس جمهور افغانستان شود.
وی گفت:
"برای من گذاشتن این عنوان که رییس جمهور می شوم مهم نیست مهم اینست که مه بتوانم به مردم و کشور خود خدمت کنم همه گی میگن که به کشور خدمت میکنم اما در پارلمان، ما به کسانی ضرورت داریم که وطن دوست باشند و به فایده وطن کار کنند در حالیکه ما کم چنین مردمان را در پارلمان داریم که به فکر آبادی کشور باشند. مه می خواهم بیشتر در مورد سیاست تحصیلات داشته باشم تا بتوانم در ده یا پانزده سال آینده در پارلمان راه پیدا کنم چرا که افغانستان به ما ضرورت دارد و این مقصد زندگی مه است که بتوانم خدمتی به کشور خود انجام بدهم و این را هم نمی گویم هر کس می خواهد یا انجنیر شود یا داکتر یا سیاست مدار اما مه میخواهم رییس جمهور شوم و اگر رییس جمهور هم نشوم به یک رتبه اخر یا هیچ نداشته باشم باز هم از تجربه های خود کار میگرم و به جوانان شریک می سازم و آنها را تشویق می کنم تا در زندگی خود دستآورد های داشته باشند."
پسرلی که در بخش جمع آوری گزارشات مهاجرین افغان که به شکل قاچاق سفر می کنند در لندن کار می کند، می گوید: جوانان افغان با راهی شدن به شکل قاچاق مرگ را با پول و دست خود می خرند و تیشه به پای خود می زنند.
وی گفت:
"سفر های قاچاقی جان را به خطر انداختن است هنوز هم جوانان در این راه ها از بین میروند غرق می شوند در مسیر راه بی سرنوشت باقی مانده زندگی را با مشکلات سپری می کنند در افغانستان بعضی از جوانان که نام لندن یا اروپا را می شنوند خوش می شوند که آنجا باید بریم اما مه میگم که اگر در کشور خود ما مشکل خود را حل می توانید هیچ وقت شوق آمدن به اروپا را نکنید باز هم مشوره همین است که نیایید اگر می آید پس معلومات خود را جمع آوری کنید راه قاچاق خیلی خطرناک است و اسناد گرفتن از آن مشکل تر و این همه را باید مد نظر بگیرند."
در اخیر گل ولی پسرلی گفت، خداوند کشور ما را آرام بسازد که آنجا آمده و در کشور خود خدمت کنیم چرا که افغانستان به ما ضرورت دارد و اگر ما فکر کنیم که مه یک نفر هستم چیزی کرده نمیتوانم این نظر درست نیست. چه خوب است یک دیگر را کمک کنیم و دست به دست هم بدهیم به صفت یک افغان به نام نیک یاد شویم و این کشور را آباد بسازیم.
برنامه هوای تازه را از طریق ویب سایت رادیو آزادی www.radioazadi.com و صفحه فیسبوک هوای تازه facebook.hawa e taza.com هم شنیده خوانده می توانید.
ترتیب کننده برنامه هوای تازه: فروزان حبیب زاده
وقت نشر برنامه : هفته دو بار روز های شنبه و سه شنبه
