روزنامۀ دیلی تیلیگراف با در نظر داشت تشدید جنگ در چند هفتۀ اخیر در هلمند و به خصوص در ولسوالی سنگین این ولایت در یک عنوان درشت نوشته است که ما باید از افغانستان دو درس عبرت بیآموزیم.
دیلی تیلیگراف
روزنامه در ادامه مینویسد: هنگامیکه عساکر بریتانوی چندین سال قبل برای نخستین بار به ولسوالی سنگین رسیدند، جان رید وزیر دفاع وقت برتانیه اعلان کرد که او بسیار خوش خواهد شد که این عساکر بدون اینکه یک فیر کرده باشند آنجا را دوباره ترک گویند.
اما به نوشته روزنامه این آرزو به بسیار سرعت ساده لوحانه و غیر واقعی ثابت شد.
دیلی تیلیگراف مینویسد که عساکر بریتانوی نه تنها برای پیاده کردن برنامه های بازسازی و انکشاف اقتصادی که داشتند بلکه برای دفاع از قرارگاه های خود در هلمند نیز با شجاعت و قهرمانی تمام جنگیدند و در مدت چندین سالی که در آنجا بودند ۱۰۶ سرباز بریتانوی در هلمند کشته شد.
دیلی تیلیگراف میافزاید: در پلان بندی که صدراعظم تونی بلیر و وزیر دفاع جان رید روی دست داشتند دو درس عبرت مد نظر گرفته نشد.
اول اینکه اتکاء به نیروهای محلی که گرایش های قومی داشته باشند مایوس کننده است.
درس دوم در مشکلات مالی نهفته است.
کار و بار مواد مخدر و تسلط طالبان در جنوب افغانستان به گونۀ جدایی ناپذیر باهم تنیده اند.
به نوشته روزنامه، غرب آرزو داشت که دو فاخته را با یک تیر شکار کند.
ولی چنانکه در این اواخر در کولمبیا دیده شد وارد کردن اصلاحات و یا مقابله با یک اقتصادی که در کار و بار مواد مخدر غوطه ور باشد امکان دارد که یک کشور را به زانو در آورد.
دیلی تیلیگراف مینویسد که تسخیر اراضی هیچگاه برای سربازان قهرمان ما مشکل ساز نبوده ولی بکار گیری یک روش دفاع از آن در برابر تندروان برای سیاستمداران ما به مراتب مشکل تر بوده است.
روزنامه میافزاید: وقتیکه ما در بارۀ آیندۀ افغانستان، لیبیا، عراق و اکنون سوریه غور میکنیم این مهمترین سوالیست که پاسخ دادن به آن ضروری به نظر میرسد.
گاردین
روزنامۀ گاردین مینویسد در زمانیکه بریتانیا و متحدین آن مصروف مداخله های نظامی در سوریه و عراق میباشند و احتمال چنین گرفتاری در لیببا هم دیده میشود، ناکامی های اخیر در افغانستان خطرهای جدی و نتایج غیر پیشبینی شدۀ مداخله های عجولانۀ غرب در سرزمین های خارجی را به نمایش میگذارد و اینکه چنین ماجرا جویی ها به چه آسانی میتواند به گونۀ مصیبت باری از اهداف خود منحرف شوند.
روزنامه در ادامه می افزاید که نخستین مداخلۀ غرب در دوران بعد از حملات تروریستی یازدهم سپتمبر بر امریکا در افغانستان بود که پس از این حملات بر واشنگتن و نیویارک به سرعت به راه انداخته شد.
هدف اولی امریکا از بین بردن قرارگاه های شبکۀ القاعده بود.
ولی این مأموریت به سرعت به تغییر رژیم مبدل گردید و بعد از اینکه رژیم طالبان سرنگون ساخته شد دولت سازی هدف قرار داده شد.
روزنامه مینویسد که در چهارده سال گذشته امریکا و متحدین ناتو موفق نشدند که یک مردم سالاری شگوفا، مسالمت آمیز، با ثبات و طرافدار غرب را طوریکه آرزو داشتند در افغانستان به میان آورند.
گاردین مینویسد: سوقیات عاجل نیروهای خاص و مشاوران امریکایی و بریتانوی درهفتۀ جاری به هلمند نشان میدهد که طراحی سیاست های بزرگ شکار واکنش ها و عواطف آنی شده است.