با آنکه تلویزیون بیننده های زیادی در بین مردم دارد با آنهم رادیو وسیلهء خوبی برای اطلاع رسانی در افغانستان به شمار میرود.
در ولایت جوزجان نیز از 13 سال به این طرف هفت رادیوی محلی فعالیت دارد، اما در این اواخر مسئولان این رادیو ها از نبود اقتصاد و امنیت ابراز نگرانی کرده از احتمال مسدود شدن و یا توقف این رادیو ها خبر میدهند.
احمد وحید مسئول رادیو حماسه که در شهر شبرغان فعالیت میکند میگوید به دلیل مشکلات مالیات مجبور است به فعالیت این رادیو پایان دهد.
وی گفت تا این نقیصه رفع نگردد رادیوی شان فعالیت نخواهد کرد:
" ما 24 ساعته نشرات داریم از کرای حویلی گرفته تا معاش کارمندان و بل برق مصرف و به بودجه ضرورت داریم در حالیکه مانند گذشته دونر ها، تمویل کننده و پروژه ها نیست. "
خانم فاطمه رسولی مسئول اتحادیه ژورنالیستان زن در ولایت جوزجان نیز میگوید نقش رسانه های محلی در این ولایت پیش از این خوب بود اما در این اواخر فعالیت آنها کمرنگ شده است.
وی علاوه کرد: " یک دستگاه رادیو فروخته میشد که از من خواستند که آن را بخرم ولی فکر کردم که چگونه معاش کارمندان را تهیه نمایم. "
نور آغا شریفی مسئول نهاد نی در شمال با تایید این مشکلات گفت تا فعلاً بر بنیاد آمار نهاد نی 170 شبکهء رادیویی در سراسر کشور فعالیت دارند که از آن جمله هفت رادیو به دلیل تهدیدات امنیتی و چالش های اقتصادی از فعالیت باز مانده اند.
آقای شریفی دراین باره افزود:
" مثلاً گرداننده گان رادیوی درمان آقچه هر روز از طریق تلیفون تهدید می شوند و از سوی هم مشکلات عمده شان نبود اقتصاد است که حمایت مالی ندارند. "
در همین حال لطف الله عزیزی والی جوزجان جهت همکاری به رسانه ها و خبرنگاران گفت که از هیچگونه امکانات در دست داشته دریغ نخواهد کرد.
والی جوزجان تاکید کرد که در این ولایت آزادی بیان و فعالیت رسانه ها انکشاف خواهد کرد و هیچگاه رسانه های محلی مسدود نمیگردد:
" در هر شرایط موجود از خبرنگاران حراست و حمایت می نماییم و نمیگذاریم که هیچ خبرنگار مورد خشونت قرار بگیرد و یا شبکه رادیویی بسته شود. "
والی جوزجان رسانه ها را دست آورد یک و نیم دههء گذشته عنوان نموده گفت که
آنان صدای رسای مردم هستند که واقعیت ها را انعکاس میدهند.
کار رسانه ها بعد از تشکیل حکومت موقت و حکومت انتقالی و انتخابی در جوزجان
سیر صعودی داشته است.
قبل از حکومت حامد کرزی صرف دو نشریه بنام های جوزجانان و گوراش نشرات
داشت، ولی بعد از سقوط حکومت طالبان رسانه های زیادی اعم در بخش صوتی، تصویری و چاپی نشرات خود را آغاز کردند.
نخستین تلویزیون غیر دولتی به سطح جهان از ولایت جوزجان نشرات خود را آغاز نمود و این تلویزیون کار نشراتی اش را در سال 1382 به نام آیینه به راه انداخت.
بعد از آن نشریه های چاپی دیگری بنام های چلو صاف، نوای کهسار، پیام الفت، ایزگو تویغو، گلستان سواد، صحرا، خطخطی، صدای زن، مجله جوزجانان، رادیو های اف ام ارمغان، بوستان، سرایش، آیینه، غزل، رادیوی ملی، حماسه، بوستان، رادیو درمان آقچه و تلویزیون باتور به نشرات پرداختند.
گزارش: محمد عالم رحمانیار
