اعضای جامعه مدنی، شورای ولایتی، نخبه گان، متنفذین و فرهنگیان ولایت فاریاب با یک حرکت نمادین و مدنی، به دروازه ی مقام ولایت قفل زده و خواستار تعین والی و اعضای رهبری ولایت شدند.
این افراد با حمل شعارها در برابر ساختمان مقام ولایت تجمع نموده با ایراد سخنرانی های کوتاه از دولت خواستند تا والی و سایر اعضای رهبری مقام ولایت را معرفی و به وظایف شان هر چه عاجل بگمارد:
"ما دروازه ی مقام ولایت را بستیم تا دولت از خواب سنگین بیدار شود." این از جمله شعار برجسته ی معترضین در برابر ساختمان مقام ولایت بود که نظر همه را به خود جلب نموده بود.
اعضای جامعه ی مدنی فاریاب می گویند: از مدت یکسال بدینسو این ولایت فاقد والی بوده و امور اداری ولایت صرف با تعین سرپرست به پیش برده می شود.
سید زین الدین عابدی عضو برجسته ی فعالین مدنی فاریاب در خصوص هدف این حرکت به رادیو آزادی گفت:
"هدف از این حرکت این است که اگر حکومت مرکزی صدای مردم را صدای یک ولایت را و صدای نزدیک به 3 میلیون باشنده ی فاریاب را چی در ولسوالی های مختلف و چی در مرکز می شنود به داد این مردم برسد و به وضع امنیتی فاریاب رسیده گی بکنند به وضع اشتغال رسیده گی بکنند و به وضع بیکاری و سایر مشکلاتیکه مردم به آن دچار هستند – رسیده گی بکنند. هدف از حرکت ما همین است. و ما به شکل نمادین دروازه ی ولایت را قفل کردیم و این به این معنی است که اگر دولت واقعاً پاسخگو نیست بیاید و شجاعانه اعتراف بکند که ما نمی توانیم به ولایت فاریاب رسیده گی بکنیم. تا اینکه مردم خود شان نسبت به سرنوشت شان اقدام بکنند."
احمد جاوید کیوان یک عضو دیگرجامعه ی مدنی فاریاب می گوید: آنها چندین بار در قسمت تعین سرنوشت والی و اعضای رهبری مقام ولایت، با راه اندازی همایش ها، نشست ها و تجمعات مشکلات مردم فاریاب را به گوش دولتمردان رسانیدیم اما تا حال هیچ گونه اقدامی عملی از جانب دولت در زمینه صورت نگرفت:
"جامعه ی مدنی، وکلای شورای ولایتی، نخبه های جامعه، متنفذین و همه با یک صدا به توافق رسیدند که دولت به هیچ وجه به صدای مردم پاسخ نمی گوید، وکلای مردم در پارلمان صدا بلند کردند و ما چندین بار نشست هایی را در خود ولایت دایر کردیم و سر انجام امروز ما به این نتیجه رسیدیم که بیایم دروازه ی ولایت را به خاطر اینکه اعتراض کرده باشیم که دیگر دولت پاسخگو به صدای مردم نیست. و دروازه ی ولایت را قفل کردیم."
استاد محمد نعیم معترض دیگر، از وضعیت ناگوار امنیتی فاریاب شکایت نموده می گوید، با توجه به وضعیت بد امنیتی، بایست هر چه عاجل والی فاریاب رسماً معرفی و به کار خویش آغاز نماید:
"ما شاهد حال هستیم و در حال حاضر به دروازه ی مقام ولایت قرار داریم. از یکسال بدینسو به جز از تذکره دادن، رسیده گی به عرایض و جنگ و جدال های قشلاقی دیگر کاری انجام داده نمی شود. ما از حال و احوال غورماچ هم خبر داریم که حتی بهترین سربازان و فرزندان این ولایت فعلاً اجساد شان از مدت 5 روز بدینسو در فضای آزاد باقی مانده و بوی گرفته است. آیا آقای اشرف غنی احمدزی که رییس جمهور است و یا آن رییس اجراییه که لاف و پتاق می زدند، حداقل کرامت انسانی را می دانند یا نه؟ امروز در کجا هستند که داد و فریاد این مردم را بشنوند."
شرکت کننده گان حرکت مدنی در فاریاب می گویند: اگر دولت به خواست آنها لبیک نگوید، آنها به حرکت های دیگر و راه پیمایی های بزرگتر دست خواهند زد تا باشد دولتمردان کشور به مشکلات مردم توجه نموده و باشنده گان فاریاب را از بحران های پیش آمده بیرون سازد.
