لینک‌های قابل دسترسی

خبر تازه
جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳ کابل ۰۵:۳۶

گزارش تحقیقی رادیو آزادی: اسلحه نیروهای افغان به پاکستان قاچاق میشود


ماه های که حملات مخالفان مسلح دولت افزایش یافته و میدان نبرد هر روز گرمتر میشود، نیروهای امنیتی باید با تجهیزات بسیار و سنگین در برابر این همه حملات ایستاده گی کنند.

اما از یک سو که حکومت افغانستان برای تجهیز این نیروها از کشورهای منطقه تا غرب خواستار تجهیزات نظامی شده است، از سوی دیگر فروش و قاچاق تجهیزات نظامی در افغانستان بازار گرمی در میان شماری از مقام های امنیتی دارد.

در ننگرهار که ولایت هم سرحد با پاکستان است بیشتر قاچاق این تجهیزات محسوس است.

شماری از مسوولان نیروهای امنیتی و اردوی ملی به رادیو آزادی میگویند که تجهیزات زرهی این نیروها از سوی برخی از مقام های امنیتی در این ولایت از میدان های جنگ گرد آورده شده یا به پاکستان قاچاق می گردد و یا هم در دسترس طالبان به گونه مستقیم قرار داده میشود.

یکی از مسوولان پولیس ملی در ولسوالی پچیرآگام ولایت ننگرهار که از خودش نام نمی برد از چهره های پرده بر میدارد که هم اکنون در این ولایت سمت قوماندانان را دارند.

" بعضی از این سربازان و قوماندانان مرمی را جمع میکنند و میبرند سر یک دکان است در پچیرآگام به اسم باقی می فروشند. همین مرمی ها پاکستان قاچاق میشوند و دوباره در دسترس طالبان قرار می گیرد.

ما در میدان های جنگ گرسنه می جنگیم یکشبانه روز ما گرسنه بودیم کسی نمی پرسد که شما چه می کنید سلاح و اسلحه ما فروخته میشود چندبار به وزارت امور داخله زنگ زدیم گفتند که معین امنیتی را در جریان می مانیم هشت ماه گذشت اما تا کنون کسی از ما احوال نگرفته که اینجا چه می گذرد حد اقل یک هیئت نمی آید که ببیند و همین خاین ها را شناسایی کند. "

به گفته این مسوول امنیتی، سبحان شاه آمر پیشین جنایی ولسوالی پچیرآگام که اکنون قوماندان امنیه ولسوالی لعل پور است با مخالفان مسلح دولت دست دارد و سلاح نیروهای امنیتی را به مخالفان مسلح دولت انتقال میدهد.

احمدشاه همت قوماندان امنیه ولسوالی بتی کوت ننگرهار که به گفته این سرباز اردوی ملی وی نیز با مخالفان مسلح دولت دست دارد، تجهیزات این نیروها را به یک دکانداری به نام باقی که همکار طالبان است به فروش می رساند و این سلاح ها و تجهیزات سنگین نظامی در اختیار طالبان قرار می گیرد.

این مسوول امنیتی از شخص دیگری به نام ابراهیم زمری آمر جنایی قوماندانی امنیه پچیرآگام نیز نام می برد و میگوید که این مقام امنیتی مواد خوراکی و بوشکه های روغن نیروهای امنیتی کشور را به ملا محمود قوماندان نام نهاد طالبان به فروش میرساند ودر فروش دیگر مواد جنگی این نیروها نیز دست دارد:

" اینجا قوماندانان و مقام های امنیتی خود شان با طالبان دست دارند. یکی اش قوماندان امنیه پچیرآگام بود بنام احمدشاه همت محمد ابراهیم زمری آمر جنایی پچیرآگام است، با طالبان دست دارند تیل را می فروشند،بوشکه های روخن و مواد خوراکی را می فروشند،احمدشاه همت قوماندان امنیه ولسوالی بتی کوت ننگرهار است با طالبان همکاری دارد ماره میگوید که حمله میشود از پوسته ها بیرون بروید درحالیکه هیچ گپ هم نمی باشد سلاح های ما در اختیار طالبان قرار داده میشود و ما با یک سلاح میمانیم از اینکه چقدر کمبود سلاح داریم هم برایشان احوال داده میشود و طالبان بالای پوسته های ما حمله میکنند. در میان خودشان در هر جرایم شریک هستند. "

این مسوول امنیتی که از خودش نام نمی برد، میگوید این مقام ها یک بمب نیروهای امنیتی را در بدل یک و نیم هزار کلدار پاکستانی به فروش می رسانند، پوچک مرمی های جنگی در ننگرهار از سوی شماری از مقام های امنیتی که با طالبان دست دارند گرد آورده میشود و به پاکستان قاچاق میگردد.

به گفته شماری از نیروهای امنیتی که با آنان گفتگو کرده ایم این پوچک ها در پاکستان دوباره مرمی ساخته میشود و در اختیار مخالفان مسلح دولت قرار می گیرد سلاح های زرهی این نیروها نیز به پاکستان قاچاق میشود.

این مسوول امنیتی میگوید حتا تانک های که در هنگام عملیات ها اندک آسیب دیده است پرزه میشود و توسط برخی قوماندانان در این ولایت به پاکستان قاچاق میگردد.

با تلاش های زیاد نتوانستیم با سبحان شاه قوماندان امنیه ولسوالی لعل پور ولایت ننگرهار گفتگو کنیم،احمدشاه همت قوماندان امنیه ولسوالی بتی کوت نیز با ما در این باره از گفتگو خودداری کرد اما ابراهیم زمری آمر جنایی قوماندانی امنیه ولسوالی پچیرآگام این گفته ها را اتهام دانسته و آن را رد میکند:

" چیزی که در دیپو های وزارت امور داخله است در اختیار ما مانده وقتی که در نزد وزارت نباشد چطور در اختیار ما این سلاح ها را قرار دهد، شاید کسانی باشد این را گفته نمی توانم شاید کدام سرباز به گونه مخفی این کار بکند اما ما نهاد های کشفی داریم در قسمت خودم خو کاملاً این را رد میکنم. "

در کابل یکی از سربازان اردوی ملی که نمی خواهد از وی نام برده شود به مشکل برای گفتگو با ما حاضر شد.

این سرباز اردوی ملی پیش از آنکه حرفی بر زبان آورد اشک ریخت شاید دردهایی زیادی در سینه دارد.

او میگوید پیش از این در بسیاری از عملیات ها در ولایات اشتراک داشته است از سربازان فرقه 111 در کابل است،از وضعیت بد نیروهای اردوی ملی درمیدان های جنگ حکایت میکند.

به گفته این سرباز قوماندانان امنیه درعملیات های نظامی آنان را مکلف به مصرف مرمی های جنگی میکنند.این سرباز اردوی ملی د مورد فروش تجهیزات زرهی نیروهای امنیتی از سوی برخی از قوماندانان جنگ در شماری از ولایات میگوید از قاچاق این تجهیزات به پاکستان:

" در میدان های جنگ در ولایات چیزی دیدیم که نپرس،در پکتیا،در عملیات سرما موبایل بند بود درحالیکه در اختیار دشمن ما همین قوماندان امنیه ما مبایل قرار میدادند،به چشم ما می دیدیم وقتی یک همکار ما کشته میشه اول سلاح زرهی اش گرفته میشه و مستقیم به طالبان انتقال داده میشه باز میگن که ما نتوانستیم سرباز را انتقال دهیم طالبان سلاح اش راه گرفت. هزار مرمی روزانه بسته بندی میشود و به پاکستان قاچاق میشه،سلاح ما قاچاق میشه. میگیم کجاست مرمی میگه مرمی نیست،تیل نیست. میگویند فیر کنید روزانه باید ناحق فیر کنیم میگیم خلاص میشه مرمی قوماندان صاحب میگه فیر کو که مصرفشه تیر کردیم. "

قصه هایش را باید به دقت شنید، این سرباز اردو از چشم دیدش حکایت های عجیبی دارد، هم دردناک و هم جالب،او میگوید سربازان مکلف اند در نبرد رویاروی از میدان های جنگ هزار پوچک مرمی گرد بیاورند و برای قوماندانان شان تسلیم دهند، در این راه مکلف اند حتا قربانی بپردازند زیرا برای سران شان در میدان جنگ پول و قاچاق مهم تر است، این مرمی ها در صندوق ها بسته بندی و به گفته این سرباز اردوی ملی به پاکستان فرستاده میشود.

او میگوید، در برخی ولایات و ساحات نا امن هرسرباز مکلف است روزانه 700 تا هزار مرمی را فیر کند زیرا برای آنان گفته میشود که مصرف این مرمی ها را به دولت گزارش میدهند.

درحالیکه به گفته این سرباز اردوی ملی تا هنگامیکه یک سرباز با حمله طالبان روبه رو نشود و یا بر پوسته های آنان حمله صورت نگیرد حق فیر را ندارند.

این سرباز اردوی ملی از گرسنگی که حتی نان قاق شده را در آب تر کرده و صرف کرده اند قصه میکند:

" در جریان عملیات در کوه بند ماندیم، تمام بچه ها برای تشنه گی آب را از تیل جدا کردیم نوشدیم تمام چه می کردیم؟ سرما برود از ناموس خود دفاع می کنیم، مگر آیا ما اولاد انسان نیستیم؟ چرا دولت دشمن خوده نمی شناسه؟ اردو بد بختی های بسیار دارد معاش ما را دو ماه تا سه ماه میشود که نگرفتیم، کارت های ما گرفته میشود تا سربازان فرار نکنند. چرا شهید میشوند بخاطری که تجهیزات نمی داشته باشیم، وقتی که شهید هم میشوند کسی نسیت که پرسان کنند. "

درهلمند ولایتی که مردمانش بیشتر از ده سال تمام شاهد این نبرد هستند و اما داشته های نظامیان کشور در برخی از ساحات این ولایت در دست طالبان است.

سرباز اردوی ملی در یکی از کندک های این ولایت هم حکایت های مشابه از وضعیت بد سربازان و همکاری سران شان با طالبان دارد.

میگوید این گروه نیروهای امنیتی را با سلاح و داشته های نظامی خودشان هدف قرار میدهند.

به گفته این سرباز اردوی ملی که نمی خواهد از وی نام برده شود در پس این همه دست قوماندانان امنیه نهفته است و اما از این قوماندان نام نمی گیرد.

میگوید اعاشه شان به طالبان انتقال داده میشود میگوید با طالبان نان نمک هستند و تهجیزات شان نیز در اختیار این گروه،به گفته این سرباز بخشی از این تجهیزات از میدان های جنگ برداشته میشود،و بخشی دیگری این تجهیزات به گونه مستقیم به دسترس آنان قرار داده میشود.

پیش از این تنها از فروش سلاح های این نیروها توسط نظامیان کشور سخن زده شده است؛اما این نخستین باری است که پای مقام های نظامی در برخی ولایات در قاچاق و فروش اسلحه کشانده شده است.

از سوی دیگر شماری از اعضای کمیسیون امور امنیتی و دفاعی ولسی جرگه افغانستان تایید میکنند که دست شماری از مقام های امنیتی در ولایات تجهیزات نظامی نیروهای امنیتی را به شمول پاکستان به کشورهای آسیاسی میانه قاچاق میکنند.

صالح محمد صالح هشدار میدهد که اگر حکومت افغانستان نتواند جلو قاچاق اسلحه و تجهیزات نظامی نیروهای امنیتی را بگیرد و مافیای اسلحه را افشا و به محاکمه نه کشاند، جهان از کمک این نیروها دست بردار خواهد شد و آنگاه نظام افغانستان از دست خواهد رفت:

" طالبان که ازسیزده وچهارده سال میجنگند، اینها تمام مرمی ها را ازاین نظام بدست می آورند، یا قوماندانان محلی به اینها میفروشند یا نظامیان، یک مافیای کلان است که دراین منطقه دست دارند واین سلاح را ازطرف تاجکستان وازبکستان وارد میکنند به افغانستان وافغانستان هم مرز ندارد واینهاهم طرف پاکستان میرود وهم طرف مخالفین هم فروخته می شود. "

اما آیا ولایت کشور از لحظا تجهیزات اولویت بندی شده اند و یک سرباز تا چه اندازه تجهیزات نظامی باید در اختیار داشته باشد چرا وزارت امور داخله تا کنون نتوانسته است مقام های را که با طالبان همسویی دارند شناسایی کند؟.

وزارت امور داخله این را نمی پذیرد که دست های در نظام افغانستان در قاچاق اسلحه دست داشته باشند.

نجیب الله دانش معاون سخنگوی این وزارت همچنان میگوید تجهیزات بر اساس نیاز نیروها برای این نیروها رسانده میشود و اولویتی برای اکمال نیروها در ولایات، در کار نیست:

" موضوع را که شما به آن اشاره کردید،تایید نمی کنیم،اولویت ما تجهیزات نیروهای ما است همین قومانان ما تلاش می ورزند تا اوضاع امنیتی را بهتر سازند.

مشخص نیست و اینگونه نیست که به یک سرباز باید تا چه پیمانه تجهیزات سپرده شود،چقدر باید مصرف مهمات داشته باشد،در مطابقت به نیاز سرباز است که چه اندازه از مهمات استفاده کند، یعنی در مطابقت به تهدید امنیتی از تجهیزات و مرمی استفاده میکنند. "

اما وزارت دفاع ملی این موضوع را که سلاح های نیروهای امنیتی از سوی برخی قوماندانان در ولایات قاچاق شود تا اندازه یی تایید میکند.

جنرال افضل امان رئیس اپراسیون این وزارت میگوید:

" هرکه این کار را انجام می دهد یک جفاح و خیانت به ملت افغانستان است، ما ارگان های خاص کشف و استخابارات خود را برای تعقیب چنین افراد داریم،در این شکی نیست یقیقناً شاید چنین افراد باشد که دست به قاچاق و هزینه بیجای تجهیزات بزنند ؛اما من بیشتر فکرمیکنم که این کار را بیشتر قاچاق بران انجام دهند شاید در حد یک تبلیغات باشد.هرکسی که مرتکب چنین جنایت شود به قانون سپرده خواهد شد. "

در کنار این همه چالش ها در برابر نیروهای امنیتی بخصوص اردوی ملی،برخی از این نیروها به گفته خودشان ماهاست که حقوق ماهانه به دست آورده نمی توانند و حتی کارت های بانکی آنان در اختیار شان قرار داده نمی شود.

شماری از تحلیلگران میگویند فروش تجهیزات نظامی بر پاکستان و طالبان سبب شده است که نیروهای امنیتی در میدان های جنگ بعضاً با کمبود اسلحه روبرو شوند و تلفات بپردازند.

آنان پیشنهاد میکنند که حکومت افغانستان باید مافیایی تجهیزات نظامی را در کشور شناسایی و این چهره ها را افشا کند.

نظیفه محبوبی

XS
SM
MD
LG