در حالیکه هر دو کاندید ریاست جمهوری افغانستان ادعای پیروزی دارند و تقلب های گسترده در انتخابات صورت گرفته است، رییس جمهور اوباما پلان دارد نسخه جدیدی را برای افغانستان عملی سازد که در آن هیچ برنده و هیچ بازندهء در انتخابات وجود نداشته باشد و یک حکومت وحدت ملی با یک سیاست همه شمول ایجاد گردد.
بارک اوباما رییس جمهور امریکا ماه گذشته در مصاحبهء با نیویارک تایمز از پالیسی جدید کشورش برای شرق میانه سخن گفت.
نیویارک تایمز گزارش داد که اوباما در نظر دارد، تمایل امریکا به حمایت از کشور ها را تا حدی ابراز کند که جوامع مختلف در شرق میانه مجبور گردند، به یک سیاست همه شمول (هیچ برنده و هیچ بازنده) توافق نمایند.
فارین پالیسی می نویسد، با وجود آنکه در این مصاحبه از افغانستان نامی برده نشده بود، ولی اوباما خواهان ایجاد چنین یک راه حل برای افغانستان نیز می باشد.
در عمل، اداره رییس جمهور اوباما اشاره نموده است که چنان نشان داده است که اگر عبدالله عبدالله و اشرف غنی احمدزی به یک چهارچوب حکومت وحدت ملی که روی آن در ماه جولای توافق شد، عمل نکنند، کمک های مالی ایالات متحده به افغانستان به شکل ناگهانی متوقف خواهد شد.
در حال حاضر پروسه سیاسی در افغانستان با بنبست مواجه است و هر دو کاندید، ادعای پیروزی می کنند.
ولی امتحان اوباما آنها را وادرا به یک سازش می سازد. پس به نظر می رسد یگانه انتخاب این دو کاندید رسیدن به توافق تقسیم قدرت در یک حکومت انتقالی بر اساس داکترین اوباماست.
فارین پالیسی می نویسد، از نگاه ستراتیژیک داکترین جدید رییس جمهور اوباما مبهم به نظر می رسد.
چارلس کراوتهمر این داکترین را دور از واقعیت دانسته و آنرا یک تکتیک و عکس العمل مبتکرانه اوباما خوانده است.
نیویارک تایمز می نویسد، متاسفانه به نظر می رسد که جامعه جهانی با الهام گیری از امریکا، از رسیده گی به ادعای عبدالله مبنی بر تقلب ماهرانه در انتخابات عاجز است و در بدل خواهان ایجاد یک حکومت وحدت ملی شده است. با این مسأله آجندای هیچ برنده و هیچ بازنده مشروعیت حکومت افغانستان را بیشتر خدشه دار نموده است.
فارین پالیسی می نویسد، بحران انتخاباتی در افغانستان باید هر چه زودتر خاتمه یابد. اوضاع امنیتی و اقتصادی آن کشور هر دو به دلیل بن بست پنج ماههء انتخاباتی متاثر و متضرر شده است. با وجودیکه اوباما، عبدالله و غنی را وادار به خوردن تابلیت وحدت ملی می کند، جامعه جهانی و دو کاندید ریاست جمهوری افغانستان باید این نسخه اوباما را به حیث یک حل موقتی تلقی کنند. در واقعیت این نسخهء اوباما راهیست برای جلوگیری از بدتر شدن اوضاع به دلیل آنچه کارشناسان بی طرف، پروسه مملو از تقلب انتخاباتی می خوانند، پروسهء که می توانست پیش بینی و جلوگیری شود.
از نگاه سیاسی، جامعه جهانی موفق نشد احتمال تقلب های گسترده در انتخابات را ببیند و در بدل روایت های غیر واقعی میداد.
مثلاً قصر سفید، سال 2014 را یک سال محوری برای افغانستان می خواند و می گفت، این سالی است که ماموریت جنگی خود در افغانستان را خاتمه می دهد و یک انتقال دیموکراتیک قدرت در تاریخ افغانستان صورت می گیرد.
فارین پالیسی می نویسد این مثبت گرایی های ایتلاف به رهبری امریکا، به نحوی از سوی طالبان بهره برداری شد.
از دید طالبان، این انتخابات طبق پلان پیش رفته است. ملا عمر رهبر طالبان در پیام عیدی سال گذشته اش انتخابات را یک درامهء فریبنده خوانده بود.
فارین پالیسی از بدتر شدن اوضاع امنیتی و وضعیت اقتصادی افغانستان نیز یاد کرده و در اخیر مقاله می نویسد، مودل یا نسخهء هیچ برنده و هیچ بازنده نه با الفاظ سیاسی، نه امنیتی و نه هم با الفاظ اقتصادی افغانستان را کمک خواهد کرد که از دشواری که با آن مقابل است، خارج شود. بخشِ از مشکل این است که امریکا، یک ستراتیژی درازمدت برای افغانستان ندارد و به همین سبب فاقد برنامهء است که افغانستان را در خروج از این بحران کمک کند.
