زنان قالین باف در ولایت جوزجان برای آرام ساختن کودکان شان تریاک می دهند. شماری از زنان قالین باف برای این که بتوانند به کار قالین بافی و کار های منزل شان رسیدگی نمایند، برای کودکان شان تریاک می دهند تا آنها ساعت ها در خواب بمانند و مانع کار های آنها نشود.
قوچین قریه ایست که در دو کیلومتری شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان واقع است. به گفته عده از باشنده گان این قریه، هشتاد درصد زنان قالین باف در قریه قوچین معتاد به مواد مخدر اند و حتی برای اطفال شان نیز تریاک می دهند.
تازه گل یکی از این زنان است که کودکان قد و نیم قد دارد و برای آرام ساختن شان، به آنها تریاک می دهد .
وی می گوید، زمانیکه کار را بالای قالین شروع می کند برای اینکه کودک اش مانع کارش نشود یک مقدار تریاک برایش می دهد و کودک را خواب می برد:
« من برای کودکم نشه می دهم، یک مقدار بسیار کم برایش می دهم، شکم اش هم می پندد، وقتی کلان شد ضرر می رساند. اما مجبور هستیم دیگه چه کار کنیم.»
صفر گل، خانم دیگریست که برای آرام ساختن کودکش هر روز به او تریاک می دهد. وی نیز می گوید که او برای همه کودکانش تریاک می دهد:
« بخاطریکه ما را در کار مزاحمت می کنند اگر تریاک ندهیم روزانه از کار پس می مانیم. مجبور هستیم ما در هر روز چند سانتی قالین ببافیم.»
صابر آغا یک مرد 65 ساله که یکی از ده ها معتاد مواد مخدر در جوزجان است او نیز با دو دختر 10 و 13 ساله اش بالای کار گاه قالین بافی نشسته مصروف بافتن قالین است. وی می گوید، از این که زیاد قالین بافته کمرش دو قات شده و از روی محبوریت هنوز هم به کار قالین بافی ادامه می دهد:
« ما زن، مرد و اطفال همه قالین می بافیم. از کودکی تا به امروز کارم قالین بافی است. از دست که زیاد قالین بافتم کمرم خم شده و تا به امروز نشه می خورم و اگر یک روز نخورم کار کرده نمی توانم. چرا که نشه برایم قوت می بخشد.»
داکتر غفار خوشیوال مسوول بخش شفاخانه 20 بستر معتادین در شبرغان تایید می کند که زنان و مردان از تریاک و دیگر مواد نشه آور در قریه های جوزجان برای آرام ساختن اطفال شان استفاده می کنند. اما وی می گوید که دادن این مواد از لحاظ جسمی و روانی تاثیر منفی بالای طفل می گذارد و عوارض جانبی دارد:
«خوراندن و دادن تریاک برای اطفال که بعضی از مردم در قرا و قصبات حتی در شهر و ولسوالی ها استفاده می کنند، عوارض جانبی زیادی دارد، یکی اینکه در نزد طفل سبب قبضیت می شود و دیگر اینکه قبضیت های دوامدار را سبب می شود و
سبب پندیده گی شکم نزد آنها می شود. اگر مقدار زیاد اینها استفاده بکنند حتی سبب انحطاط تنفسی یعنی دیگر تنفس گرفته نمی تواند و سبب مرگ اش می گردد.»
اما اینکه از لحاظ روانی در آینده ها استفاده مواد مخدر چی تاثیری بالای اطفال خواهد داشت، اسماعیل شیوا حضرتی داکتر روان شناس در صحت عامه جوزجان در مورد گفت:
« تریاک از جمله موادی است که در نزد طفل از نظر جسمی و هم از نظر روانی مشکلات را ایجاد می کند که در آینده ها معتاد گردیده و باعث استفاده همیشه گی نزد آنها می گردد.»
به گفته داکتر شیوا حضرتی، برای مبارزه با این معضل باید از سوی دولت برنامه های آگاهی دهی در قریه ها به مردم به خصوص زنان داده شود تا آنها از دادن تریاک برای اطفال شان جلوگیری نمایند .
اما مسوولان می گویند تا حال سروی در این مورد صورت نگرفته که در این ولایت چه تعداد از اطفال معتاد به تریاک و مواد نشه آور اند.
گزارشگر: محمد عالم رحمانیار
قوچین قریه ایست که در دو کیلومتری شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان واقع است. به گفته عده از باشنده گان این قریه، هشتاد درصد زنان قالین باف در قریه قوچین معتاد به مواد مخدر اند و حتی برای اطفال شان نیز تریاک می دهند.
تازه گل یکی از این زنان است که کودکان قد و نیم قد دارد و برای آرام ساختن شان، به آنها تریاک می دهد .
وی می گوید، زمانیکه کار را بالای قالین شروع می کند برای اینکه کودک اش مانع کارش نشود یک مقدار تریاک برایش می دهد و کودک را خواب می برد:
« من برای کودکم نشه می دهم، یک مقدار بسیار کم برایش می دهم، شکم اش هم می پندد، وقتی کلان شد ضرر می رساند. اما مجبور هستیم دیگه چه کار کنیم.»
صفر گل، خانم دیگریست که برای آرام ساختن کودکش هر روز به او تریاک می دهد. وی نیز می گوید که او برای همه کودکانش تریاک می دهد:
« بخاطریکه ما را در کار مزاحمت می کنند اگر تریاک ندهیم روزانه از کار پس می مانیم. مجبور هستیم ما در هر روز چند سانتی قالین ببافیم.»
صابر آغا یک مرد 65 ساله که یکی از ده ها معتاد مواد مخدر در جوزجان است او نیز با دو دختر 10 و 13 ساله اش بالای کار گاه قالین بافی نشسته مصروف بافتن قالین است. وی می گوید، از این که زیاد قالین بافته کمرش دو قات شده و از روی محبوریت هنوز هم به کار قالین بافی ادامه می دهد:
« ما زن، مرد و اطفال همه قالین می بافیم. از کودکی تا به امروز کارم قالین بافی است. از دست که زیاد قالین بافتم کمرم خم شده و تا به امروز نشه می خورم و اگر یک روز نخورم کار کرده نمی توانم. چرا که نشه برایم قوت می بخشد.»
داکتر غفار خوشیوال مسوول بخش شفاخانه 20 بستر معتادین در شبرغان تایید می کند که زنان و مردان از تریاک و دیگر مواد نشه آور در قریه های جوزجان برای آرام ساختن اطفال شان استفاده می کنند. اما وی می گوید که دادن این مواد از لحاظ جسمی و روانی تاثیر منفی بالای طفل می گذارد و عوارض جانبی دارد:
«خوراندن و دادن تریاک برای اطفال که بعضی از مردم در قرا و قصبات حتی در شهر و ولسوالی ها استفاده می کنند، عوارض جانبی زیادی دارد، یکی اینکه در نزد طفل سبب قبضیت می شود و دیگر اینکه قبضیت های دوامدار را سبب می شود و
سبب پندیده گی شکم نزد آنها می شود. اگر مقدار زیاد اینها استفاده بکنند حتی سبب انحطاط تنفسی یعنی دیگر تنفس گرفته نمی تواند و سبب مرگ اش می گردد.»
اما اینکه از لحاظ روانی در آینده ها استفاده مواد مخدر چی تاثیری بالای اطفال خواهد داشت، اسماعیل شیوا حضرتی داکتر روان شناس در صحت عامه جوزجان در مورد گفت:
« تریاک از جمله موادی است که در نزد طفل از نظر جسمی و هم از نظر روانی مشکلات را ایجاد می کند که در آینده ها معتاد گردیده و باعث استفاده همیشه گی نزد آنها می گردد.»
به گفته داکتر شیوا حضرتی، برای مبارزه با این معضل باید از سوی دولت برنامه های آگاهی دهی در قریه ها به مردم به خصوص زنان داده شود تا آنها از دادن تریاک برای اطفال شان جلوگیری نمایند .
اما مسوولان می گویند تا حال سروی در این مورد صورت نگرفته که در این ولایت چه تعداد از اطفال معتاد به تریاک و مواد نشه آور اند.
گزارشگر: محمد عالم رحمانیار
