لینک‌های قابل دسترسی

خبر تازه
جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳ کابل ۰۳:۰۲

سره میاشت برای افراد کهن سال بی بضاعت مکان امن ایجاد می کند


به گفته مسوولان سره میاشت این برنامه را به هدف ایجاد مکان امن برای سرپرستی افراد بی بضاعت و سالخوردهء که خانواده ها نگهداری شان را برعهده نمی گیرند، روی دست گرفته اند.

ولید اکبر سروری سخنگوی سره میاشت در صحبت با رادیو آزادی گفت که در قدم نخست این برنامه را در کابل آغاز می کنند و سپس به شماری از ولایت دیگر گسترش میدهند.

آقای سروری در ادامه گفت:
« جعمیت افغانی سره میاشت برای حل این معضله مسمم شد تا در آینده نزدیک خانه کهن سالان را ایجاد کند در ابتدا می خواهیم از شهر کابل آغاز نمایم، در اینجا یک تعداد افرادی که بی بضاحت و کهن سال هستند آنها را ما خود تحت مراقبت قرار می دهیم و یک تعداد افرادی که می خواهند در این مکان زندگی کنند آنها می توانند با پرداخت فیس در این خانه ها تحت مراقبت قرار گیرند، اگر ما به فرهنگ این مساله توجه نمایم درست است این یک مساله مهم است اما فعلاً افرادی که کسی آنها را مراقبت نمی کنند مشکل این افراد را کی حل کند. »

این اقدام سره میاشت با مخالفت اعضای مشرانو جرگه افغانستان قرار گرفته است. برخی از اعضای این جرگه می گویند که سرمیاشت با تقلید از فرهنگ غرب تلاش می کند که ایجاد خانه کهن سالان و دادن سرپناه به موسفیدان را در افغانستان نیز رایج بسازد.

این سناتوران نگران اند که با تطبیق این کار شماری از جوانان افغان ممکن تشویق به کشیدن والدین شان از خانه شوند و این موضوع سبب افزایش مشکلات در کشور گردد.

انارکلی هنریار یکتن از سناتوارن گفت:
« تشویش ما این است که این مساله به فرهنگ تبدیل نگردد بلاخره ما همان فرهنگ افغانی خود را از دست بدهیم از یک طرف ما قربانی فرهنگ های بیگانه هستیم تقلید می کنیم، مبادا جوانان امروزی از نگهداری مادر و پدرشان صرف نظر کنند و آنها را به خانه کهن سالان تسلیم نمایند. »

اما مسوولین سرمیاشت می گویند که بیشتر نگرانی آنان از وضعیت زندگی کسانی اند که سرپرست ندارند و در جاده های شهر کابل روز های شان در گدایی سپری می شود.

در همین حالی شماری از باشندگان شهر کابل در مورد این اقدام سرمیاشت نظریات متفاوت ارایه کرده اند. برخی آنان انتقاد می کنند و شماری هم از این کار استقبال کرده اند.

سه تن از موسفیدان شهر کابل در صحبت با رادیو آزادی گفتند:
« این یک اقدام نیک است و در تمام دنیا نیز مروج می باشد کسانی که نظر به کهولت سن از خود مواظبت کرده نمی توانند و یا اینکه اعضای فامیل شان آنها را نگهداری نمی کنند باید یک جای باشد برای زندگی آنها. »
« ما شکر مسلمان هستیم موسفید و کهن سال باید با اولاد های شان زندگی کنند این یک اقدام نادرست است. »


این نخستین باری است که یک اداره در افغانستان دست به چنین اقدامی می زند. اما در بیشتر از کشور های دیگر داشتن چنین مکان رایج است.

در کشور های غربی تعداد زیاد از موسفیدان و کسانی که خانواده های شان آنان را نگهداری نمی کنند، برای ادامه زندگی شان در همچو مکان های که از سوی حکومت و یا نهاد های خیریه تاسیس شده، زندگی می کنند.
XS
SM
MD
LG