شماری از زنان افغان، به روز شنبه در یک راه پیمایی در کابل خواهان ختم خشونت ها در برابر زنان در افغانستان شدند.
این بار اول نیست که زنان در افغانستان بخاطر ختم خشونت علیه زنان و دفاع از حقوق شان به جاده های کابل بیرون شده و صدای اعتراض بلند می کنند، بلکه پیش از این نیز زنان خواهان توجه نهاد های مسوول به مشکلات شان شده اند.
ده ها تن از زنان افغان به روز شنبه طی راه پیمایی در کابل یکبار دیگر خواهان همکاری علمای دین، بزرگان قوم و ارگان های عدلی و قضایی در زمینه رفع خشونت علیه زنان شدند.
در این راه پیمایی شماری از زنان از حکومت انتقاد کردند که در برابر خشونت ها علیه زنان خاموشی اختیار کرده و مجرمین را به سزای اعمال شان نمی رسانند:
« هدف از راه پیمایی ما این بوده که موسسه های مختلف حقوق بشر و همچنان دولت را مجبور کنیم که به حقوق زنان احترام بگذارند و کمک کنند که زنان حقوق شان را بدست بیاورند.»
« هیچ نشانهء از عدالت نیست، ما زنان برابری خواه و عدالت طلب افغانستان از نماینده گان ملت و وزارت زنان افغانستان می خواهیم که از حق زنان که بی موجب لگد مال می شوند، دفاع کرده و زنان را فراموش نکنند.»
این راه پیمایی که از سوی نهاد موسوم به "زنان جوان برای تغییر" راه اندازی شده بود، از منطقه کارته سه کابل تا مقابل ساختمان شورای ملی افغانستان ادامه یافت.
شرکت کننده های این راه پیمایی، مثال هایی از خشونت با زنان را به زبان آورده و روی ختم خشونت تاکید کردند.
اما وکیل عمری مسوول بخش نشرات ستره محکمه به رادیو آزادی گفت، آنان برای بررسی دوسیه های اولویت می دهند، که در آن مواردی از خشونت علیه زنان وجود دارد.
آقای عمری می گوید، آنان مواردی را سراغ ندارند که بررسی دوسیه های مربوط به خشونت با زنان به تاخیر افتاده باشد:
« محاکم که به ستره محکمه ارتباط دارد، موارد وجود ندارد که کدام دوسیه یا قضیه بدون موجب معطل قرار گرفته باشد، اما زمانیکه در دوسیه مشکل وجود داشته است، از طرف ارگان های عدلی و یا امنیتی دوسیه های شان برای اصلاح فرستاده شده ما دوسیه هایی را در مورد خشونت علیه زنان داریم که فیصله شده و به ما گزارش داده شده است.
اما ما این را قبول نمی کنیم که در قسمت دوسیه خانم ها از خشونت کار گرفته شده و دوسیه های شان معطل شده باشند.»
این راه پیمایی در شهر کابل در حالی صورت می گیرد که در سال روان میلادی واقعات دلخراش از خشونت علیه زنان بروز کرده اند.
در این واقعات شکنجه سحرگل از سوی فامیل شوهرش در ولایت بغلان، قتل ستوری به جرم به دنیا آوردن سه دختر، قطع انگشت عارفه در ولایت هرات، کشتن دو خانم در ولایت پکتیا و خوست و چندین مثال هایی از شکنجه شامل اند.
این بار اول نیست که زنان در افغانستان بخاطر ختم خشونت علیه زنان و دفاع از حقوق شان به جاده های کابل بیرون شده و صدای اعتراض بلند می کنند، بلکه پیش از این نیز زنان خواهان توجه نهاد های مسوول به مشکلات شان شده اند.
ده ها تن از زنان افغان به روز شنبه طی راه پیمایی در کابل یکبار دیگر خواهان همکاری علمای دین، بزرگان قوم و ارگان های عدلی و قضایی در زمینه رفع خشونت علیه زنان شدند.
در این راه پیمایی شماری از زنان از حکومت انتقاد کردند که در برابر خشونت ها علیه زنان خاموشی اختیار کرده و مجرمین را به سزای اعمال شان نمی رسانند:
« هدف از راه پیمایی ما این بوده که موسسه های مختلف حقوق بشر و همچنان دولت را مجبور کنیم که به حقوق زنان احترام بگذارند و کمک کنند که زنان حقوق شان را بدست بیاورند.»
« هیچ نشانهء از عدالت نیست، ما زنان برابری خواه و عدالت طلب افغانستان از نماینده گان ملت و وزارت زنان افغانستان می خواهیم که از حق زنان که بی موجب لگد مال می شوند، دفاع کرده و زنان را فراموش نکنند.»
این راه پیمایی که از سوی نهاد موسوم به "زنان جوان برای تغییر" راه اندازی شده بود، از منطقه کارته سه کابل تا مقابل ساختمان شورای ملی افغانستان ادامه یافت.
شرکت کننده های این راه پیمایی، مثال هایی از خشونت با زنان را به زبان آورده و روی ختم خشونت تاکید کردند.
اما وکیل عمری مسوول بخش نشرات ستره محکمه به رادیو آزادی گفت، آنان برای بررسی دوسیه های اولویت می دهند، که در آن مواردی از خشونت علیه زنان وجود دارد.
آقای عمری می گوید، آنان مواردی را سراغ ندارند که بررسی دوسیه های مربوط به خشونت با زنان به تاخیر افتاده باشد:
« محاکم که به ستره محکمه ارتباط دارد، موارد وجود ندارد که کدام دوسیه یا قضیه بدون موجب معطل قرار گرفته باشد، اما زمانیکه در دوسیه مشکل وجود داشته است، از طرف ارگان های عدلی و یا امنیتی دوسیه های شان برای اصلاح فرستاده شده ما دوسیه هایی را در مورد خشونت علیه زنان داریم که فیصله شده و به ما گزارش داده شده است.
اما ما این را قبول نمی کنیم که در قسمت دوسیه خانم ها از خشونت کار گرفته شده و دوسیه های شان معطل شده باشند.»
این راه پیمایی در شهر کابل در حالی صورت می گیرد که در سال روان میلادی واقعات دلخراش از خشونت علیه زنان بروز کرده اند.
در این واقعات شکنجه سحرگل از سوی فامیل شوهرش در ولایت بغلان، قتل ستوری به جرم به دنیا آوردن سه دختر، قطع انگشت عارفه در ولایت هرات، کشتن دو خانم در ولایت پکتیا و خوست و چندین مثال هایی از شکنجه شامل اند.
