در حالی که روابط ایالات متحده امریکا با پاکستان متشنج شده و این کشور می خواهد بر ستراتیژی خود در مورد پاکستان تجدید نظر کند، بعضی از کارشناسان افغان به این باور اند که دیگر کاسه صبر امریکا در برابر پاکستان لبریز شده است.
اما تحقیق کننده گان انستیتیوت بروکنگز در مورد یک معامله بزرگ با پاکستان صحبت نموده و پیشنهاد می کنند که به پاکستان چیزی داده شود که این کشور در افغانستان خواهان آن است. ولی در اینجا دو شرط باید گذاشته شود اول اینکه پاکستان از تهدیدهای تروریزم بر علیه امریکا و غرب در افغانستان جلوگیری کند و دوم معضله کشمیر را با هند در محدوده سرحدات کنونی آن حل کند.
گرچه آنها می گویند، حتمی نیست که این بحران به این طریق حل شود و شاید عملی کردن آن هم آسان نباشد، ولی این عمل می تواند از ناکامی ستراتیژی فعلی امریکا در منطقه جلوگیری نماید و انگیزه را برای حل این بحران طولانی ایجاد کند.
اما وزیر داخله سابق افغانستان علی احمد جلالی که اکنون استاد پوهنتون دفاع ملی امریکا در واشنگتن می باشد اظهار می دارد حملات اخیر توسط شبکه حقانی در کابل مخصوصاً حمله بر سفارت امریکا ، تمام حلقه های سیاسی ، مردم و کانگرس امریکا را به خشم آورده است.
به گفته آقای جلالی برای رساندن همین پیغام مقامات عالی رتبه وزارت خارجه و وزارت دفاع امریکا و همین طور مقامات سی آی ای یکجا به پاکستان رفته اند تا این پیام را برسانند که پاکستان از تروریزم حمایت می کند و یا در جنگ علیه آن با امریکا همدست می شود.
تحقیق کننده گان انستیتیوت بروکنگز تریستا شیفر و هاورد شیفر می گویند، دو انتخاب دیگر ستراتیژیک هم وجود دارد. یکی اینکه پاکستان به حیث یک قدرت دشمن شناخته شود و بر عکس تلاش های پاکستان که می خواهد پروسه صلح افغانستان را کنترول کند یک راه حل قابل قبول برای افغانستان، بر آن تحمیل گردد. و یا اینکه به پاکستان اجازه داده شود که نقش برازنده در افغانستان داشته باشد اما بشرط اینکه از منافع ستراتیژیک امریکا در منطقه دفاع کند و انگیزه به این کشور داده شود که این تعهد را عملی نماید.
این تحلیلگران برای حل بحران افغانستان، رفع اختلافات بین هند و پاکستان را ضروری شمرده و می گویند، برای اینکه این مشکل حل شود و امریکا از خطر تروریزم در افغانستان و پاکستان بی غم شود، پاکستان باید سرحدات کنونی کشمیر را با هند برسمیت بشناسد و در مقابل آن در افغانستان امتیاز بگیرد.
تحقیق کننده گان انستیتیوت بروکنگز اضافه می کنند که امریکا به رهبران پاکستان اختیار بدهد که با بزرگان مختلف افغان ، حکومت این کشور ، طالبان و دیگران برای یک افغانستان امن و عاری از تروریزم یکجا کار کند.
به گفته آنها پاکستان اصرار خواهد کرد که نقش هند در افغانستان به حد اقل آن برسد و صرف در سطح تجارتی و داد و ستد خاتمه پیدا کند. در مقابل آن پاکستان مسوولیت مهار کردن تروریزم را در افغانستان به عهده بگیرد و امریکا هم به پاکستان هشدار بدهد که مسوولیت تهدید تروریزم از افغانستان و پاکستان به خارج از این منطقه بدوش پاکستان می باشد.
اما در حال حاضر حکومت امریکا تلاش دارد مقامات پاکستان را به این تفاهم دعوت نماید تا از نفوذی که بر طالبان دارند استفاده کرده و آنها را به مذاکرات صلح بکشاند.
سابق سفیر امریکا در افغانستان، عراق و سازمان ملل متحد زلمی خلیلزاد هم با این نظر موافق است. به گفته آقای خلیلزاد سیاست کنونی امریکا اینست که اگر پاکستان همکاری نکند، امریکا فشار را بر پاکستان بیشتر خواهد ساخت. اما پاکستان تا حال به مقابل این فشار ها مقاومت می کند.
به نوشته نشریه فارن پالیسی مجبور ساختن پاکستان به قبول یک راه حل بدون شک ناکام خواهد شد. این موضوع بیشتر به پروسه مذاکرات داخلی بین افغانها و حکومتی که بعد از آن تشکیل می شود، ارتباط خواهد داشت. و این موضوع هم باید فراموش نشود که افغانستان باید توانایی آنرا داشته باشد که به مقابل تلاش های پاکستان برضد این روند که بدون شک انجام خواهد داد، مقاومت کند.
اما تحقیق کننده گان انستیتیوت بروکنگز در مورد یک معامله بزرگ با پاکستان صحبت نموده و پیشنهاد می کنند که به پاکستان چیزی داده شود که این کشور در افغانستان خواهان آن است. ولی در اینجا دو شرط باید گذاشته شود اول اینکه پاکستان از تهدیدهای تروریزم بر علیه امریکا و غرب در افغانستان جلوگیری کند و دوم معضله کشمیر را با هند در محدوده سرحدات کنونی آن حل کند.
گرچه آنها می گویند، حتمی نیست که این بحران به این طریق حل شود و شاید عملی کردن آن هم آسان نباشد، ولی این عمل می تواند از ناکامی ستراتیژی فعلی امریکا در منطقه جلوگیری نماید و انگیزه را برای حل این بحران طولانی ایجاد کند.
اما وزیر داخله سابق افغانستان علی احمد جلالی که اکنون استاد پوهنتون دفاع ملی امریکا در واشنگتن می باشد اظهار می دارد حملات اخیر توسط شبکه حقانی در کابل مخصوصاً حمله بر سفارت امریکا ، تمام حلقه های سیاسی ، مردم و کانگرس امریکا را به خشم آورده است.
به گفته آقای جلالی برای رساندن همین پیغام مقامات عالی رتبه وزارت خارجه و وزارت دفاع امریکا و همین طور مقامات سی آی ای یکجا به پاکستان رفته اند تا این پیام را برسانند که پاکستان از تروریزم حمایت می کند و یا در جنگ علیه آن با امریکا همدست می شود.
تحقیق کننده گان انستیتیوت بروکنگز تریستا شیفر و هاورد شیفر می گویند، دو انتخاب دیگر ستراتیژیک هم وجود دارد. یکی اینکه پاکستان به حیث یک قدرت دشمن شناخته شود و بر عکس تلاش های پاکستان که می خواهد پروسه صلح افغانستان را کنترول کند یک راه حل قابل قبول برای افغانستان، بر آن تحمیل گردد. و یا اینکه به پاکستان اجازه داده شود که نقش برازنده در افغانستان داشته باشد اما بشرط اینکه از منافع ستراتیژیک امریکا در منطقه دفاع کند و انگیزه به این کشور داده شود که این تعهد را عملی نماید.
این تحلیلگران برای حل بحران افغانستان، رفع اختلافات بین هند و پاکستان را ضروری شمرده و می گویند، برای اینکه این مشکل حل شود و امریکا از خطر تروریزم در افغانستان و پاکستان بی غم شود، پاکستان باید سرحدات کنونی کشمیر را با هند برسمیت بشناسد و در مقابل آن در افغانستان امتیاز بگیرد.
تحقیق کننده گان انستیتیوت بروکنگز اضافه می کنند که امریکا به رهبران پاکستان اختیار بدهد که با بزرگان مختلف افغان ، حکومت این کشور ، طالبان و دیگران برای یک افغانستان امن و عاری از تروریزم یکجا کار کند.
به گفته آنها پاکستان اصرار خواهد کرد که نقش هند در افغانستان به حد اقل آن برسد و صرف در سطح تجارتی و داد و ستد خاتمه پیدا کند. در مقابل آن پاکستان مسوولیت مهار کردن تروریزم را در افغانستان به عهده بگیرد و امریکا هم به پاکستان هشدار بدهد که مسوولیت تهدید تروریزم از افغانستان و پاکستان به خارج از این منطقه بدوش پاکستان می باشد.
اما در حال حاضر حکومت امریکا تلاش دارد مقامات پاکستان را به این تفاهم دعوت نماید تا از نفوذی که بر طالبان دارند استفاده کرده و آنها را به مذاکرات صلح بکشاند.
سابق سفیر امریکا در افغانستان، عراق و سازمان ملل متحد زلمی خلیلزاد هم با این نظر موافق است. به گفته آقای خلیلزاد سیاست کنونی امریکا اینست که اگر پاکستان همکاری نکند، امریکا فشار را بر پاکستان بیشتر خواهد ساخت. اما پاکستان تا حال به مقابل این فشار ها مقاومت می کند.
به نوشته نشریه فارن پالیسی مجبور ساختن پاکستان به قبول یک راه حل بدون شک ناکام خواهد شد. این موضوع بیشتر به پروسه مذاکرات داخلی بین افغانها و حکومتی که بعد از آن تشکیل می شود، ارتباط خواهد داشت. و این موضوع هم باید فراموش نشود که افغانستان باید توانایی آنرا داشته باشد که به مقابل تلاش های پاکستان برضد این روند که بدون شک انجام خواهد داد، مقاومت کند.
