گزارش ها نشان می دهد که در این اواخر شنیدن ترانه های طالبان در میان جوانان افغان بیشتر شده است.
با آن که از سقوط رژیم طالبان در افغانستان حدود 10 سال سپری می شود، اما هنوز هم ترانه های طالبان در کابل و شماری از ولایات شنونده دارد.
هر چند این ترانه ها از رادیو و یا تلویزیون خاص در افغانستان نشر نمی شود، اما با آن هم شماری از جوانان این ترانه ها را در موبایل خود ثبت می کنند و یا راننده گانی که به ولایات رفت آمد دارند، در هنگام راننده گی به آن گوش می دهند.
چرا جوانان به این ترانه ها علاقه دارند؟
جوانی که خودش را سید محمد معرفی می کند، می گوید که شنیدن این ترانه ها برایش خوشایند است.
« ما از شنیدن این ترانه ها بسیار لذت می بریم و بالای مغز ما بسیار خوب تاثیر می کند.»
این گونه ترانه ها یا ترانه یی بدون موسیقی یگانه آواز آهنگ دار بود که در زمان طالبان از رادیوی ملی و رادیو های محلی در ولایات نشر می شد.
این ترانه ها بر علاوه شعر های مذهبی شعر های رزمی و حماسی هم دارد.
غلام جان یک تن از راننده گان به رادیو آزادی گفت: اگر چنین ترانه هایی در موترش موجود باشد، وی بدون ترس به ولایات سفر می کند.
این که چرا؟ خودش در مورد جواب می دهد:
« ما کست های ترانه را با خود داریم، اگر موتر ما از طرف طالبان توقف داده شود و کست های دیگر را پیدا کنند ما را مورد لت و کوب قرار می دهند، اما وقتی که این کست ها با ما باشد، ما را چیزی نمی گویند.»
شماری از جوانان دید دیگر در مورد شنیدن و یا نگهداری ترانه های طالبان در نزد شان دارند.
احمد شاه یک تن از باشنده گان ولایت ننگرهار می گوید: بر پایداری حکومت اطمینان ندارد.
احمد شاه علت این گفته اش را چنین بیان می کند:
« به این حکومت باور نمی شود که آینده اش چگونه است. من می خواهم که عادتم خراب نشود به همین خاطر ترانه های طالبان را میشنوم و نمی خواهم که آهنگ های دیگر را بشنوم، اگر طالبان دوباره بیایند و آهنگ پیدا نشود باز چه طور کنیم، پس خوب است که به این آهنگ ها هیچ توجه نکنم و همان چیزی را که اول می شنویدم، حالا هم میشنوم.»
اما آیا این ترانه ها بر جوانان افغان تاثیر مثبت یا منفی بر جا خواهد گذاشت؟
برخی از جوانان افغان به رادیو آزادی گفتند که با شنیدن این ترانه ها احساس به سنگر رفتن و جهاد کردن در وجود شان زنده می شود.
شماری از جوانان در مورد گفتند:
« نام من شیر احمد است، بلی من ترانه های طالبان را میشنوم چون احساس سنگر رفتن را در انسان زنده می کند.»
« این ترانه ها بسیار لذت بخش است و احساسات قلبی انسان را زنده می کند.»
« اسم من راز محمد است. بسیاری افراد به شنیدن ترانه های طالبان علاقه مند هستند. اکثراً آن عده از افراد که به جنگ علاقه دارند این چنین ترانه ها را می شنوند.»
اما جوانانی هم هستند که فقط به خاطر علاقه داشتن به این ترانه ها به آن گوش می دهند.
احمد ضیا یک تن از این جوانان در مورد می گوید:
« من به شنیدن این ترانه ها بسیار علاقه دارم و معمولاً چنین کست ها را می خرم و گوش می کنم. من به ترانه های حماسی بسیار علاقه دارم.»
اسماعیل یون یک تن از کارشناسان مسایل فرهنگی افغانستان در مورد تاثیرات این ترانه ها بر جوانان می گوید که شنیدن ترانه های طالبان توسط جوانان مانند نواختن نغمه به مار است.
وی گفت:
« این ترانه ها تاثیرات عمیق بالای اذهان عامه دارد. نتایج که بعد از تاثیرات این ترانه ها به وجود می آید به نفع افغانستان نیست چون یک قشر مطرح جامعه تشویق می شود که حملات انتحاری را انجام دهد و هم چنان سبب خشونت فزیکی نیز می شود.»
با کلیک روی متن، می توان یک ترانهء طالبان را شنید!
از سویی هم نگرانی هایی موجود است که طالبان با نشر این ترانه ها به حیث وسیله تبلیغات به نفع شان استفاده می کنند.
باز هم اسماعیل یون در مورد گفت:
« طالبان رادیو و تلویزیون ندارند، این کست ها در بازار ها و جا های عامه فروخته می شود و انتقال آن بسیار آسان است، راننده گان آنرا انتقال می دهند. پس این ترانه ها نسبت به وسایل دیگر، وسیلهء خوب برای تبلیغ هستند.»
وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان در مورد تلاش های عمدی و یا هم غیر عمدی افراد بخاطر شنیدن ترانه هایی که خاطره های رژیم طالبان را در اذهان عامه زنده می کند، چه نظر دارد؟
کوشش کردیم مقام های وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان به این پرسش پاسخ بدهند، اما این مقام ها بنابر مصروفیت هایی که داشتند، حاضر به صحبت در این مورد با ما نشدند.
با آن که از سقوط رژیم طالبان در افغانستان حدود 10 سال سپری می شود، اما هنوز هم ترانه های طالبان در کابل و شماری از ولایات شنونده دارد.
هر چند این ترانه ها از رادیو و یا تلویزیون خاص در افغانستان نشر نمی شود، اما با آن هم شماری از جوانان این ترانه ها را در موبایل خود ثبت می کنند و یا راننده گانی که به ولایات رفت آمد دارند، در هنگام راننده گی به آن گوش می دهند.
چرا جوانان به این ترانه ها علاقه دارند؟
جوانی که خودش را سید محمد معرفی می کند، می گوید که شنیدن این ترانه ها برایش خوشایند است.
« ما از شنیدن این ترانه ها بسیار لذت می بریم و بالای مغز ما بسیار خوب تاثیر می کند.»
این گونه ترانه ها یا ترانه یی بدون موسیقی یگانه آواز آهنگ دار بود که در زمان طالبان از رادیوی ملی و رادیو های محلی در ولایات نشر می شد.
این ترانه ها بر علاوه شعر های مذهبی شعر های رزمی و حماسی هم دارد.
غلام جان یک تن از راننده گان به رادیو آزادی گفت: اگر چنین ترانه هایی در موترش موجود باشد، وی بدون ترس به ولایات سفر می کند.
این که چرا؟ خودش در مورد جواب می دهد:
« ما کست های ترانه را با خود داریم، اگر موتر ما از طرف طالبان توقف داده شود و کست های دیگر را پیدا کنند ما را مورد لت و کوب قرار می دهند، اما وقتی که این کست ها با ما باشد، ما را چیزی نمی گویند.»
شماری از جوانان دید دیگر در مورد شنیدن و یا نگهداری ترانه های طالبان در نزد شان دارند.
احمد شاه یک تن از باشنده گان ولایت ننگرهار می گوید: بر پایداری حکومت اطمینان ندارد.
احمد شاه علت این گفته اش را چنین بیان می کند:
« به این حکومت باور نمی شود که آینده اش چگونه است. من می خواهم که عادتم خراب نشود به همین خاطر ترانه های طالبان را میشنوم و نمی خواهم که آهنگ های دیگر را بشنوم، اگر طالبان دوباره بیایند و آهنگ پیدا نشود باز چه طور کنیم، پس خوب است که به این آهنگ ها هیچ توجه نکنم و همان چیزی را که اول می شنویدم، حالا هم میشنوم.»
اما آیا این ترانه ها بر جوانان افغان تاثیر مثبت یا منفی بر جا خواهد گذاشت؟
برخی از جوانان افغان به رادیو آزادی گفتند که با شنیدن این ترانه ها احساس به سنگر رفتن و جهاد کردن در وجود شان زنده می شود.
شماری از جوانان در مورد گفتند:
« نام من شیر احمد است، بلی من ترانه های طالبان را میشنوم چون احساس سنگر رفتن را در انسان زنده می کند.»
« این ترانه ها بسیار لذت بخش است و احساسات قلبی انسان را زنده می کند.»
« اسم من راز محمد است. بسیاری افراد به شنیدن ترانه های طالبان علاقه مند هستند. اکثراً آن عده از افراد که به جنگ علاقه دارند این چنین ترانه ها را می شنوند.»
اما جوانانی هم هستند که فقط به خاطر علاقه داشتن به این ترانه ها به آن گوش می دهند.
احمد ضیا یک تن از این جوانان در مورد می گوید:
« من به شنیدن این ترانه ها بسیار علاقه دارم و معمولاً چنین کست ها را می خرم و گوش می کنم. من به ترانه های حماسی بسیار علاقه دارم.»
اسماعیل یون یک تن از کارشناسان مسایل فرهنگی افغانستان در مورد تاثیرات این ترانه ها بر جوانان می گوید که شنیدن ترانه های طالبان توسط جوانان مانند نواختن نغمه به مار است.
وی گفت:
« این ترانه ها تاثیرات عمیق بالای اذهان عامه دارد. نتایج که بعد از تاثیرات این ترانه ها به وجود می آید به نفع افغانستان نیست چون یک قشر مطرح جامعه تشویق می شود که حملات انتحاری را انجام دهد و هم چنان سبب خشونت فزیکی نیز می شود.»
با کلیک روی متن، می توان یک ترانهء طالبان را شنید!
از سویی هم نگرانی هایی موجود است که طالبان با نشر این ترانه ها به حیث وسیله تبلیغات به نفع شان استفاده می کنند.
باز هم اسماعیل یون در مورد گفت:
« طالبان رادیو و تلویزیون ندارند، این کست ها در بازار ها و جا های عامه فروخته می شود و انتقال آن بسیار آسان است، راننده گان آنرا انتقال می دهند. پس این ترانه ها نسبت به وسایل دیگر، وسیلهء خوب برای تبلیغ هستند.»
وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان در مورد تلاش های عمدی و یا هم غیر عمدی افراد بخاطر شنیدن ترانه هایی که خاطره های رژیم طالبان را در اذهان عامه زنده می کند، چه نظر دارد؟
کوشش کردیم مقام های وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان به این پرسش پاسخ بدهند، اما این مقام ها بنابر مصروفیت هایی که داشتند، حاضر به صحبت در این مورد با ما نشدند.
