اعدام سه تبعه افغان به جرم قاچاق مواد مخدر در جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد که وضع افغان ها در ایران چگونه است و افغانها به چه ترتیب در سیستم قضایی این کشور گیر مانده اند.
یک افغان 16 ساله بنام احمد که به جرم 200 گرام مواد مخدر در زندان ایران به سر می برد می گوید، امید نه دارد بار دیگر زنده به خانه خود بر گردد.
احمد نام در میان شش نفر افغان است که در زندان ایران به سر می برد. احمد که نام اصلی او چیز دیگر است و از ترس نام اصلی خود را تغییر داده از طریق تلیفون به رادیوی آزادی گفت، او به جرم مقدار بسیار کم قاچاق مواد مخدر به زندان رفته و فعلاً منتظر اعدام است. با در نظر داشت دوری و مشکلات راپوردهی در ایران، نا ممکن است بیانات آنها مستقلانه تایید شود.
به هر صورت، شرح حال و احوال زندانیان در مجموع، از روند یک سیستم غیر کافی و غیر مطمین قضایی خاصتاً برای اتباع افغان حکایت دارد. چنانچه چندین زندانی افغان گفتند، آنها هیچ گاه به محاکمه آورده نه شدند تا با اتهامات علیه آن ها روبرو شوند. حق که در قانون اساسی و قانون جزایی ایران تضمین گردیده است. حق دفاع، یک اصل قانونی است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر ملل متحد درج شده است.
به اساس بیانات زندانیان، مقامات ایرانی حتی حقایق اساسی را در مورد اتهامات برای آنها اطلاع نداده اند. چندین زندانی افغان گفتند، حکم نهایی محکمه روشن نبوده و حتی به صورت رسمی برای آن ها ابلاغ نه شده است.
محمد یک زندانی دیگر افغان گفت:
«اطفال و دو خانم من در افغانستان هستند. زنده گی من همیشه پر از مصیبت بوده و سرنوشت من بلاخره به این جا کشید. من هیچ گاه محکمه را ندیده ام اما برای من گفتند، در صف اعدام قرار دارم. واقعاً نمی دانم این راست است یا خیر.»
گفته می شود حدود یکنیم ملیون مهاجر افغان در ایران زنده گی می نمایند که یک سوم آنها غیر قانونی می باشند. این افغان های مهاجر که بنابر دلایل امنیتی و اقتصادی کشور شان را ترک گفتند، در کار های نهایت شاقه و در بدل مزد نهایت کم در ایران مصروف کار هستند.
بعضی از افغانها تعداد زندانیان افغان را بیش از 5600 تن تخمین نموده اند. همین افغانها گفته اند، 3000 زندانی افغان در ایران، به اعدام محکوم گردیده اند.
افغانستان کشور بزرگ تولید کننده مواد مخدر، یک هزار کیلومتر سرحد مشترک با ایران دارد. از طریق همین سرحد مشترک، یک قسمت زیاد مواد مخدر به ایران و از آنجا به سایر کشور ها قاچاق می گردد.
این شش زندانی افغان که با رادیو آزادی تلیفونی صحبت نمودند، به جرم قاچاق مواد مخدر زندانی شدند. این زندانیان افغان، از سفارت و قنسلگری های افغانستان در ایران شکایت دارند و می گویند، از آن ها هیچ گونه کمکی در مورد دوسیه های آن ها در نظام قضایی ایران ندیده اند.
یک زندانی افغان به نام رحیم می گوید:
«ما هیچ امیدی نداریم، با آن که ما حکومت در کابل داریم. من می دانم بسیاری افغان ها از ولایات مختلف افغانستان در زندان ایران به سر می برند. ما رییس جمهور خود را در تلویزیون می بینیم و می شنویم که جناب شان راجع به آزادی و صلح صحبت می کند. اما ما افغانها این جا در زندان می میریم و کسی از ما خبر ندارد.»
بعضی از اعضای پارلمان افغانستان ادعا کردند که مقامات و نظام قضایی ایران در برابر افغانها غیر منصفان عمل می کند و حتی زندانیان افغان از داشتن حق وکیل مدافع محروم می باشند.
یک افغان 16 ساله بنام احمد که به جرم 200 گرام مواد مخدر در زندان ایران به سر می برد می گوید، امید نه دارد بار دیگر زنده به خانه خود بر گردد.
احمد نام در میان شش نفر افغان است که در زندان ایران به سر می برد. احمد که نام اصلی او چیز دیگر است و از ترس نام اصلی خود را تغییر داده از طریق تلیفون به رادیوی آزادی گفت، او به جرم مقدار بسیار کم قاچاق مواد مخدر به زندان رفته و فعلاً منتظر اعدام است. با در نظر داشت دوری و مشکلات راپوردهی در ایران، نا ممکن است بیانات آنها مستقلانه تایید شود.
به هر صورت، شرح حال و احوال زندانیان در مجموع، از روند یک سیستم غیر کافی و غیر مطمین قضایی خاصتاً برای اتباع افغان حکایت دارد. چنانچه چندین زندانی افغان گفتند، آنها هیچ گاه به محاکمه آورده نه شدند تا با اتهامات علیه آن ها روبرو شوند. حق که در قانون اساسی و قانون جزایی ایران تضمین گردیده است. حق دفاع، یک اصل قانونی است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر ملل متحد درج شده است.
به اساس بیانات زندانیان، مقامات ایرانی حتی حقایق اساسی را در مورد اتهامات برای آنها اطلاع نداده اند. چندین زندانی افغان گفتند، حکم نهایی محکمه روشن نبوده و حتی به صورت رسمی برای آن ها ابلاغ نه شده است.
محمد یک زندانی دیگر افغان گفت:
«اطفال و دو خانم من در افغانستان هستند. زنده گی من همیشه پر از مصیبت بوده و سرنوشت من بلاخره به این جا کشید. من هیچ گاه محکمه را ندیده ام اما برای من گفتند، در صف اعدام قرار دارم. واقعاً نمی دانم این راست است یا خیر.»
گفته می شود حدود یکنیم ملیون مهاجر افغان در ایران زنده گی می نمایند که یک سوم آنها غیر قانونی می باشند. این افغان های مهاجر که بنابر دلایل امنیتی و اقتصادی کشور شان را ترک گفتند، در کار های نهایت شاقه و در بدل مزد نهایت کم در ایران مصروف کار هستند.
بعضی از افغانها تعداد زندانیان افغان را بیش از 5600 تن تخمین نموده اند. همین افغانها گفته اند، 3000 زندانی افغان در ایران، به اعدام محکوم گردیده اند.
افغانستان کشور بزرگ تولید کننده مواد مخدر، یک هزار کیلومتر سرحد مشترک با ایران دارد. از طریق همین سرحد مشترک، یک قسمت زیاد مواد مخدر به ایران و از آنجا به سایر کشور ها قاچاق می گردد.
این شش زندانی افغان که با رادیو آزادی تلیفونی صحبت نمودند، به جرم قاچاق مواد مخدر زندانی شدند. این زندانیان افغان، از سفارت و قنسلگری های افغانستان در ایران شکایت دارند و می گویند، از آن ها هیچ گونه کمکی در مورد دوسیه های آن ها در نظام قضایی ایران ندیده اند.
یک زندانی افغان به نام رحیم می گوید:
«ما هیچ امیدی نداریم، با آن که ما حکومت در کابل داریم. من می دانم بسیاری افغان ها از ولایات مختلف افغانستان در زندان ایران به سر می برند. ما رییس جمهور خود را در تلویزیون می بینیم و می شنویم که جناب شان راجع به آزادی و صلح صحبت می کند. اما ما افغانها این جا در زندان می میریم و کسی از ما خبر ندارد.»
بعضی از اعضای پارلمان افغانستان ادعا کردند که مقامات و نظام قضایی ایران در برابر افغانها غیر منصفان عمل می کند و حتی زندانیان افغان از داشتن حق وکیل مدافع محروم می باشند.
