لینک‌های قابل دسترسی

خبر تازه
پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳ کابل ۰۱:۳۵

«طالبان و آشتی ملی»


زلمی خلیل زاد سفیر سابق ایالات متحده امریکا در افغانستان
زلمی خلیل زاد سفیر سابق ایالات متحده امریکا در افغانستان
«طالبان و آشتی ملی» عنوان مقالهء تحلیلی روزنامهء انترنشنال هرالد تربیون است. نویسندهء مقاله زلمی خلیل زاد سفیر سابق ایالات متحده امریکا در افغانستان می نویسد:
طرفداران آشتی ملی امیدوارند که حکومت افغانستان ورهبری سیاسی طالبان بتوانند به توافق برسند. درآن وقت است که کار مدغم سازی اجازه می دهد تا نیروهای ناتو و افغان، جنگ علیه قوماندانان محلی طالبان را با آوردن دوباره آن ها به جامعه متوقف بسازند.
این ها پی آمد بالقوهء خوب هستند. اما این هدف صرف زمانی می تواند تحقق پیدا کند که بعضی شرایط لازم ایجاد شود. ولی در حال حاضر چنین چیزی دراین مورد وجود ندارد.

نویسندهء مقاله می افزاید:
آشتی ملی یک مفهوم تنظیم شده می باشد. بطور عموم معنی آن اینست که شورشیان نظم جدید را در بدل عفو عمومی، حق مشارکت در روند سیاسی و امنیت فزیکی قبول کنند. حامد کرزی از سال ها به این طرف در صدد آشتی با طالبان می باشد. چنان چه تلاش ها اخیرا درین زمینه افزایش یافته است، حتی حامد کرزی در نظردارد بمنظور تسهیل آشتی، جرگهء صلح را دایر کند.

اما معنی دستگیری ملا عبدالغنی برادر قوماندان عملیات نظامی طالبان در میان این شک و گمان ها، که او با ایالات متحده امریکا یا مقامات افغان مصروف مذاکره بود، روشن نمی باشد. هر گاه این بازتاب یک تغییر درسیاست پاکستان باشد تا رهبری طالبان را تحت فشار قراردهد که جنگ علیهء قوای ایتلاف وحکومت افغانستان را قطع کنند، درآن صورت می تواند یک انکشاف مثبت باشد.

ولی سابقه نشان می دهد که آشتی موفقانه زمانی ممکن است که حکومت افغانستان و حامیان خارجی آن، فعالیت های نظامی خوب علیه طالبان انجام دهند، امنیت را در مناطق تصفیه شده، تامین کرده، سطح زنده گی مردم را بهبود بخشند. درآن صورت است که شورشیان باید به این نتیجه برسند که زمان به نفع آن ها نیست و بهترین مصلحت اینست تا با دولت به موافقه برسند.
متاسفانه در حال حاضر اوضاع در افغانستان بدین گونه نمی باشد.

از نظر نظامی، طالبان در سال های اخیر قدرتمند شده اند، در حالی که حمایت مردم از حکومت افغانستان وقوای ایتلاف در جاهای که طالبان قوی هستند کاهش یافته است.
طالبان از حمایت خارجی نیز برخوردار هستند و جای تعجب نیست که رهبری طالبان تا کنون آشتی را رد کرده اند.

در تحت چنین اوضاع واحوال توقع کردن از طالبان که شرایط ما را قبول کنند فقط یک هوس است وبس!

در مرحله نخست لازم است وضیعت تغییر کند.

آقای خلیل زاد در ادامهء مقاله اش در روزنامه انتر نشنال هرالد تربیون می نویسد:
تا حال طالبان می خواهند با ایالات متحده امریکا مذاکره کنند، اما مذاکره و آشتی بطور کلی از هم فرق دارد. آن چه را که طالبان در نظر دارند، مذاکره در باره ضرب الاجل خروج نیروها و یک حکومت انتقالی می باشد. قدم که آن ها را به هدف شان که تصرف دوبارهء افغانستان است، نزدیک تر می سازد.
امکان دارد آن ها وانمود کنند که از القاعده فاصله می گیرند، اما ما باید درک کنیم که شریک وهمدست بودن با القاعده یک بخش از فورمول موفقیت آن ها بوده است.
آقای خلیل زاد در اخیر مقاله می نویسد:
به اساس اظهارات رهبران پاکستان ، در نشست های شان با رهبران نظامی ایالات متحده امریکا، پاکستان پیشنهاد کرده است که آن ها یک نشست را با طالبان ترتیب می دهند.
اما این مساله مهم است که درک شود، ترتیب کردن نشست به سطح بالا و مذاکره با طالبان، مشروعیت تحریک طالبان وهم چنان سایر گروپ های مشابه را در سرتاسر منطقه افزایش می دهد و این موضوع باعث استحکام اسلامیست های رادیکال می شود.

هرگاه چنین نشست ها بدون همآهنگی با حکومت کرزی صورت گیرد، حکومت اورا ضعیف می سازد واین خود نماینده گی از یک عقب نشینی قابل توجه را می کند. آشتی ومدغم سازی هر دو ضروری و مطلوب است، اما رسیدن به آن ایجاب می کند تا شرایط در افغانستان وپاکستان تغییر کند.
XS
SM
MD
LG