س: بسیار زیاد تشکر رییس صاحب، شما از دست آورد های خود و از اینکه در کشور چه کار های شده صحبت کردید، ولی دورهء حکومت فعلی شما رو به اختتام است، اینکه شما کاندید می شوید باید منتظر باشیم که نتیجهء انتخابات چه می شود و آیا شما به دورهء دوم انتخاب می شوید یا نه، اینها وابسته به نتایج انتخابات خواهد بود؟
من می خواهم بفهمم که در این هفت سال که شما در افغانستان حکومت کردید، در کدام مسایل دست آورد های که دارید و به آن بسیار افتخار می کنید، آیا چیزی است که شما احساس ندامت و پشیمانی می کنید به آن ؟
ج: بلی من به این افتخار می کنم که در هفت سال حکومت من افغانستان الحمدالله دوباره خانه تمام افغان ها شد، بیرق افغانستان در سراسر کشور به اهتزاز است، افغان ها از هر گوشه و کنار جهان دوباره به کشور خود آمدند، شورای ملی افغانستان نمایانگر وحدت ملی افغانستان است، تمام گروه ها، تمام مفکوره ها، تمام اقوام افغانستان، زبان های افغانستان در اینجا تشریف دارند، حکومت افغانستان نمایانگر این حالت است.
وضع اقتصاد مملکت بهتر شد، اگر شما وقت پیدا کرده باشید و خوانده باشید دیروز اداره IRI اداره امریکا یک نظر سنجی را نشر کرد که در آن %63 مردم افغانستان گفتند که وضع اقتصاد شان بهتر شده است، و نمی دانم در حدود %62 یا %63 مردم گفتند که امیدواری شان به طرف آینده زیادتر است، پس مردم افغانستان هم صاحب زندگی بهتر شدند و هم صاحب صحت و تعلیم بهتر شدند هم صاحب سرک بهتر شدند و امیدواری شان به طرف فردا بسیار زیاد است و هم صاحب وحدت ملی شدند،من از این ناحیه بسیار خوش هستم.
کار های دیگر صورت گرفته، صاحب حکومت شدیم صاحب اداره شدیم، صاحب شناخت بیرق خود شدیم.
البته بعضی از آرزو های ما به سر نرسید، در قسمت های افغانستان که در همسایگی با پاکستان بود آنجا نا امنی ها آغاز شد و متاسفانه به مناطق شمال افغانستان در حال رسیدن است، مردم ما صلح سراسری را که به آن امیدوار بودند به آن نرسیدیم، تلفات دادیم، تلفات ملکی دادیم هم از اثر حملات طالبان و تروریستان و هم از اثر جنگ که علیه آنها توسط خارجی ها بنا شد. این ها مشکلات افغانستان است که امیدوار هستیم که در پنج سال آینده به حل آن به زودترین فرست بپردازیم.
س: تشکر رییس صاحب شما قبلاً تذکر دادید و همیشه از این یاد می کنید که جنگ علیه تروریزم در افغانستان نیست بیرون از سرحد افغانستان است، در این چندین ماه اخیر جنگ علیه تروریزم نه تنها اینکه در افغانستان تشدد یافته بلکه آن طرف خط دیورند یعنی در پاکستان هم بیشتر شده است، به نظر شما علت آن چه است و دیگر اینکه کدام استراتیژی بین المللی که ما از آن خبر نداریم در منطقه موجود است و شما خبر دارید اینکه این استراتیژی پیاده شود، می توانید به ما معلومات دهید؟
ج: خوب متاسفانه حالات که در پاکستان جریان دارد از سه دهه به این طرف بوده و تشویق که از جانب بعضی از حلقات حکومتی پاکستان از افراطیت می باشد و تشویق آن افراطیت و فرستادن آن به افغانستان به هر منظور که بوده باعث بدبختی بزرگ در افغانستان شد. این تشویق در خود پاکستان هم صورت می گرفت تا بلاخره اثرات آن را در خود پاکستان هم دیدیم و متاسفانه خصوصاً در مناطق که نزدیک به خط دیورند می باشند، در بین مردم پشتون پاکستان اثرات این جنگ ظاهر شد و باعث مصیبت بزرگ برای آن مردم شد.
در جنگ های اخیر سه ملیون مردم سوات مهاجر شدند، مکتب های شان بسته شد، مکتب های شان ویران شد، نزدیک به 700 الی 800 نفر از بزرگ های قوم و موسفیدان در آنجا کشته و شهید شدند، 80 هزار دختر از رفتن به مکتب و درس و تعلیم محروم شدند.
امیدوار هستیم با روابط نیک و خوب که با دولت فعلی پاکستان داریم و با درک بهتر که آنها از اوضاع دارند، مجادله مشترک علیه افراطیت در هر دو خاک صورت گیرد تا هر دو از این حوادث دور بمانیم، افغانستان نمی خواهد در این مورد به گذشته برگردد، افغانستان می خواهد با پاکستان در تفاهم و در همکاری یکجا علیه تروریزم و افراطیت فعالیت انجام شود تا هم افغانستان مصوون شود و هم پاکستان.
البته با یک یاد آوری که امکان ندارد که افغانستان صاحب یک صلح و امن سراسری شود تا اینکه لانه های تروریستی در پاکستان از بین رود و تربیت گاه های شان نابود شود و دولت پاکستان یکجا با ما در نابود ساختن این تربیت گاه ها همکاری نکند و جامعه جهانی با ما در این رابطه از صداقت همکاری نکند، این همکاری را افغانستان حاضر است تا با صداقت به پیش ببرد و به هر قیمت که شود حاضر هستیم این همکاری ها را انجام دهیم.
س: چون در مورد مسایل همسایه ها صحبت می کنیم یک سوال دیگر، موجودیت قوای بین المللی بخصوص امریکایی ها در افغانستان همیشه باعث نگرانی و حتی باعث عکس العمل شدید همسایه ها می شود که دیده می شود روابط ایران و امریکا رو به وخامت است، در صورت انتخاب مجدد شما پلان مشخص برای رفع نگرانی این کشور های همسایه دارید یا نه؟
ج: یکی از کامیابی های بسیار مهم ما در هفت سال گذشته تامین تعادل بین نیرو های ناتو و کشور های ایتلاف خصوصاً امریکا و همسایه های مان خصوصاً ایران بود، این تعادل را ما با صراحت پالیسی خود و با صداقت دوستی خود نگاه کردیم، هم با حکومت امریکا با وضاحت و صراحت در صحبت بودیم که ایران همسایه ما است هم زبان ما است برادر مسلمان ما است و هزار ها سال پیش با هم زندگی داشتیم و هزاران سال دیگر افغانستان و ایران با هم زندگی خواهند داشت، پس این رابطه را ما نمی توانیم بر بنای روابط که ما با دیگران داریم بنا کنیم، این رابطه، رابطه خاص بین دو کشور همسایه و هم زبان و برادر مسلمان است و این را ما ادامه می دهیم.
به کشور برادر خود ایران همیشه در ملاقات های که داشتیم عرض کردیم که ما خواهان روابط حسنه بین امریکا و ایران هستیم و موجودیت امریکا در افغانستان را به خیر افغانستان می دانیم و به ضرر ایران نمی دانیم و افغانستان به کمک امریکا نیاز دارد و روابط استراتیژیک و محکم با امریکا بخیر افغانستان است و امکان دارد که بخیر ایران هم در نهایت باشد. اینکه این رابطه را خواهان هستیم و نگاه می کنیم، این صراحت لهجه، دوستی و صداقت که در این رابطه وجود داشته باعث شده که هر دو کشور ها موقف افغانستان را درک کنند و به آن سازش کنند با همسایه های دیگر ما نیز به همین ترتیب.
افغانستان از خود ضروریات دارد، شرایط جیوپولیتیک دارد که مجبور با تطابق به آن با جهان و همسایه های خود رابطه داشته باشد، و آن چنین تعریف شده که ما یک کشور هستیم در قلب منطقه دوستی با همسایه ها را به هر قیمت که باشد می خواهیم، تجارت و روابط آزاد اقتصادی با منطقه می خواهیم و در عین حال با جهان اسلام در یک رابطه نزدیک هستیم. رابطهء ما الحمدالله با کشور های اسلامی و خصوصاً عربستان سعودی بسیار نیک است، با امریکا یک رابطهء استراتیژیک اساسی می خواهیم، در حالیکه ما در دو سال گذشته روی تلفات ملکی مسایل و اختلافات داشتیم، چنانچه واضح شد در مطبوعات جهان ولی به این معنی نبود که این رابطه کم زور شده است. نخیر، تهداب این رابطه قوی است بسیار محکم است و ما می خواهیم که این رابطه با امریکا محکمتر شود.
پس هم با امریکا و جهان غرب رابطهء بسیار محکم و استوار می خواهیم و تداوم آن را آرزو داریم و برای آن کوشش داریم، هم با کشور های همسایه ما این رابطهء دوستی را محکمتر می خواهیم و این را بخیر همگی می دانیم.
هموطنان عزیز ما در سراسر کشور مطمین باشند که انتخابات بخیر و بخوبی برگزار می شود. ملیون ها هم وطن ما در روز انتخابات بروند رای بدهند هر رای که این ها استعمال می کنند به نفع افغانستان است. این مملکت را بسوی ثبات بهتر و ترقی بهتر می برد و این حادثات خورد و ریزه که رخ می دهد از این تشویش نداشته باشند، بیایند رای بدهند و بعد از انتخابات انشاالله را که آرامی می باشد، وهیچ گپ در این کشور نمی شود.
س: سوال آخر من این است که اگر شما مجداً انتخاب می شوید پنج سال دیگر رییس جمهور افغانستان می باشید، قانون اساسی کشور حق نمی دهد که شما به دور سوم خود را کاندید کنید اکنون 51 سال دارید و پنج سال بعد 56 خواهید بود. 20 سال بعد شما در خانه نشسته خواهید بود، چشم خود را بسته کرده یک تصویر از افغانستان برای من بدهید؟
ج: 20 سال بعد انشاالله افغانستان کشور می باشد مترقی تر از امروز صاحب زندگی بسیار آرام، آن عده اطفال ما که 5 ساله اند 20 سال بعد 25 ساله می شوند آنها در یک افغانستان مرفع تر و مترقی تر از امروز، افغانستان که کسی بخاطر علاج، به خارج رفتن نیاز نداشته باشد، افغانستان که کسی برای ضروریات زندگی خود به خارج نرود، افغانستان که همه چیزش از خودش باشد، با جهان رابطهء با عزت داشته باشد، افغانستان که مردم آن از ثروت و پول داری به سیاحت به خارج بروند مثل که جاپانی ها، کوریایی ها، جرمنی ها و امریکایی ها می روند. افغانستان که ترقی داشته باشد و دختر و بچه آن تعلیم یافته باشند. داکتر و مهندس از خود داشته باشد. سرک های فراوان داشته باشد. به هر ده ما سرک های قیر رفته باشد. آب و نهر ما از خود ما باشد و و خود کفا باشیم. یک کشور آباد و آرام صاحب دموکراسی، مردم سالاری، آزادی بیان و قانونیت بهتر و اداره بسیار بهتر و پاک تر و سالم تر نسبت به امروز باشیم.
برای شنیدن مصاحبه لطفاً روی این متن کلیک کنید!
من می خواهم بفهمم که در این هفت سال که شما در افغانستان حکومت کردید، در کدام مسایل دست آورد های که دارید و به آن بسیار افتخار می کنید، آیا چیزی است که شما احساس ندامت و پشیمانی می کنید به آن ؟
ج: بلی من به این افتخار می کنم که در هفت سال حکومت من افغانستان الحمدالله دوباره خانه تمام افغان ها شد، بیرق افغانستان در سراسر کشور به اهتزاز است، افغان ها از هر گوشه و کنار جهان دوباره به کشور خود آمدند، شورای ملی افغانستان نمایانگر وحدت ملی افغانستان است، تمام گروه ها، تمام مفکوره ها، تمام اقوام افغانستان، زبان های افغانستان در اینجا تشریف دارند، حکومت افغانستان نمایانگر این حالت است.
وضع اقتصاد مملکت بهتر شد، اگر شما وقت پیدا کرده باشید و خوانده باشید دیروز اداره IRI اداره امریکا یک نظر سنجی را نشر کرد که در آن %63 مردم افغانستان گفتند که وضع اقتصاد شان بهتر شده است، و نمی دانم در حدود %62 یا %63 مردم گفتند که امیدواری شان به طرف آینده زیادتر است، پس مردم افغانستان هم صاحب زندگی بهتر شدند و هم صاحب صحت و تعلیم بهتر شدند هم صاحب سرک بهتر شدند و امیدواری شان به طرف فردا بسیار زیاد است و هم صاحب وحدت ملی شدند،من از این ناحیه بسیار خوش هستم.
کار های دیگر صورت گرفته، صاحب حکومت شدیم صاحب اداره شدیم، صاحب شناخت بیرق خود شدیم.
البته بعضی از آرزو های ما به سر نرسید، در قسمت های افغانستان که در همسایگی با پاکستان بود آنجا نا امنی ها آغاز شد و متاسفانه به مناطق شمال افغانستان در حال رسیدن است، مردم ما صلح سراسری را که به آن امیدوار بودند به آن نرسیدیم، تلفات دادیم، تلفات ملکی دادیم هم از اثر حملات طالبان و تروریستان و هم از اثر جنگ که علیه آنها توسط خارجی ها بنا شد. این ها مشکلات افغانستان است که امیدوار هستیم که در پنج سال آینده به حل آن به زودترین فرست بپردازیم.
س: تشکر رییس صاحب شما قبلاً تذکر دادید و همیشه از این یاد می کنید که جنگ علیه تروریزم در افغانستان نیست بیرون از سرحد افغانستان است، در این چندین ماه اخیر جنگ علیه تروریزم نه تنها اینکه در افغانستان تشدد یافته بلکه آن طرف خط دیورند یعنی در پاکستان هم بیشتر شده است، به نظر شما علت آن چه است و دیگر اینکه کدام استراتیژی بین المللی که ما از آن خبر نداریم در منطقه موجود است و شما خبر دارید اینکه این استراتیژی پیاده شود، می توانید به ما معلومات دهید؟
ج: خوب متاسفانه حالات که در پاکستان جریان دارد از سه دهه به این طرف بوده و تشویق که از جانب بعضی از حلقات حکومتی پاکستان از افراطیت می باشد و تشویق آن افراطیت و فرستادن آن به افغانستان به هر منظور که بوده باعث بدبختی بزرگ در افغانستان شد. این تشویق در خود پاکستان هم صورت می گرفت تا بلاخره اثرات آن را در خود پاکستان هم دیدیم و متاسفانه خصوصاً در مناطق که نزدیک به خط دیورند می باشند، در بین مردم پشتون پاکستان اثرات این جنگ ظاهر شد و باعث مصیبت بزرگ برای آن مردم شد.
در جنگ های اخیر سه ملیون مردم سوات مهاجر شدند، مکتب های شان بسته شد، مکتب های شان ویران شد، نزدیک به 700 الی 800 نفر از بزرگ های قوم و موسفیدان در آنجا کشته و شهید شدند، 80 هزار دختر از رفتن به مکتب و درس و تعلیم محروم شدند.
امیدوار هستیم با روابط نیک و خوب که با دولت فعلی پاکستان داریم و با درک بهتر که آنها از اوضاع دارند، مجادله مشترک علیه افراطیت در هر دو خاک صورت گیرد تا هر دو از این حوادث دور بمانیم، افغانستان نمی خواهد در این مورد به گذشته برگردد، افغانستان می خواهد با پاکستان در تفاهم و در همکاری یکجا علیه تروریزم و افراطیت فعالیت انجام شود تا هم افغانستان مصوون شود و هم پاکستان.
البته با یک یاد آوری که امکان ندارد که افغانستان صاحب یک صلح و امن سراسری شود تا اینکه لانه های تروریستی در پاکستان از بین رود و تربیت گاه های شان نابود شود و دولت پاکستان یکجا با ما در نابود ساختن این تربیت گاه ها همکاری نکند و جامعه جهانی با ما در این رابطه از صداقت همکاری نکند، این همکاری را افغانستان حاضر است تا با صداقت به پیش ببرد و به هر قیمت که شود حاضر هستیم این همکاری ها را انجام دهیم.
س: چون در مورد مسایل همسایه ها صحبت می کنیم یک سوال دیگر، موجودیت قوای بین المللی بخصوص امریکایی ها در افغانستان همیشه باعث نگرانی و حتی باعث عکس العمل شدید همسایه ها می شود که دیده می شود روابط ایران و امریکا رو به وخامت است، در صورت انتخاب مجدد شما پلان مشخص برای رفع نگرانی این کشور های همسایه دارید یا نه؟
ج: یکی از کامیابی های بسیار مهم ما در هفت سال گذشته تامین تعادل بین نیرو های ناتو و کشور های ایتلاف خصوصاً امریکا و همسایه های مان خصوصاً ایران بود، این تعادل را ما با صراحت پالیسی خود و با صداقت دوستی خود نگاه کردیم، هم با حکومت امریکا با وضاحت و صراحت در صحبت بودیم که ایران همسایه ما است هم زبان ما است برادر مسلمان ما است و هزار ها سال پیش با هم زندگی داشتیم و هزاران سال دیگر افغانستان و ایران با هم زندگی خواهند داشت، پس این رابطه را ما نمی توانیم بر بنای روابط که ما با دیگران داریم بنا کنیم، این رابطه، رابطه خاص بین دو کشور همسایه و هم زبان و برادر مسلمان است و این را ما ادامه می دهیم.
به کشور برادر خود ایران همیشه در ملاقات های که داشتیم عرض کردیم که ما خواهان روابط حسنه بین امریکا و ایران هستیم و موجودیت امریکا در افغانستان را به خیر افغانستان می دانیم و به ضرر ایران نمی دانیم و افغانستان به کمک امریکا نیاز دارد و روابط استراتیژیک و محکم با امریکا بخیر افغانستان است و امکان دارد که بخیر ایران هم در نهایت باشد. اینکه این رابطه را خواهان هستیم و نگاه می کنیم، این صراحت لهجه، دوستی و صداقت که در این رابطه وجود داشته باعث شده که هر دو کشور ها موقف افغانستان را درک کنند و به آن سازش کنند با همسایه های دیگر ما نیز به همین ترتیب.
افغانستان از خود ضروریات دارد، شرایط جیوپولیتیک دارد که مجبور با تطابق به آن با جهان و همسایه های خود رابطه داشته باشد، و آن چنین تعریف شده که ما یک کشور هستیم در قلب منطقه دوستی با همسایه ها را به هر قیمت که باشد می خواهیم، تجارت و روابط آزاد اقتصادی با منطقه می خواهیم و در عین حال با جهان اسلام در یک رابطه نزدیک هستیم. رابطهء ما الحمدالله با کشور های اسلامی و خصوصاً عربستان سعودی بسیار نیک است، با امریکا یک رابطهء استراتیژیک اساسی می خواهیم، در حالیکه ما در دو سال گذشته روی تلفات ملکی مسایل و اختلافات داشتیم، چنانچه واضح شد در مطبوعات جهان ولی به این معنی نبود که این رابطه کم زور شده است. نخیر، تهداب این رابطه قوی است بسیار محکم است و ما می خواهیم که این رابطه با امریکا محکمتر شود.
پس هم با امریکا و جهان غرب رابطهء بسیار محکم و استوار می خواهیم و تداوم آن را آرزو داریم و برای آن کوشش داریم، هم با کشور های همسایه ما این رابطهء دوستی را محکمتر می خواهیم و این را بخیر همگی می دانیم.
هموطنان عزیز ما در سراسر کشور مطمین باشند که انتخابات بخیر و بخوبی برگزار می شود. ملیون ها هم وطن ما در روز انتخابات بروند رای بدهند هر رای که این ها استعمال می کنند به نفع افغانستان است. این مملکت را بسوی ثبات بهتر و ترقی بهتر می برد و این حادثات خورد و ریزه که رخ می دهد از این تشویش نداشته باشند، بیایند رای بدهند و بعد از انتخابات انشاالله را که آرامی می باشد، وهیچ گپ در این کشور نمی شود.
س: سوال آخر من این است که اگر شما مجداً انتخاب می شوید پنج سال دیگر رییس جمهور افغانستان می باشید، قانون اساسی کشور حق نمی دهد که شما به دور سوم خود را کاندید کنید اکنون 51 سال دارید و پنج سال بعد 56 خواهید بود. 20 سال بعد شما در خانه نشسته خواهید بود، چشم خود را بسته کرده یک تصویر از افغانستان برای من بدهید؟
ج: 20 سال بعد انشاالله افغانستان کشور می باشد مترقی تر از امروز صاحب زندگی بسیار آرام، آن عده اطفال ما که 5 ساله اند 20 سال بعد 25 ساله می شوند آنها در یک افغانستان مرفع تر و مترقی تر از امروز، افغانستان که کسی بخاطر علاج، به خارج رفتن نیاز نداشته باشد، افغانستان که کسی برای ضروریات زندگی خود به خارج نرود، افغانستان که همه چیزش از خودش باشد، با جهان رابطهء با عزت داشته باشد، افغانستان که مردم آن از ثروت و پول داری به سیاحت به خارج بروند مثل که جاپانی ها، کوریایی ها، جرمنی ها و امریکایی ها می روند. افغانستان که ترقی داشته باشد و دختر و بچه آن تعلیم یافته باشند. داکتر و مهندس از خود داشته باشد. سرک های فراوان داشته باشد. به هر ده ما سرک های قیر رفته باشد. آب و نهر ما از خود ما باشد و و خود کفا باشیم. یک کشور آباد و آرام صاحب دموکراسی، مردم سالاری، آزادی بیان و قانونیت بهتر و اداره بسیار بهتر و پاک تر و سالم تر نسبت به امروز باشیم.
برای شنیدن مصاحبه لطفاً روی این متن کلیک کنید!
