امان الله در سال 1993 به هالند فرار کرده و در اینجا تقاضای پناهنده گی داد. او در مصاحبه که با اداره مهاجرت کشور هالند داشت به وضاحت اقرار کرده که رییس شعبه تحقیق دستگاه اگسا بوده و در اسناد افرادی امضا گذاشته است که باید اعدام می شدند.
در سخنان خود او گفته است که این جز وظیفه او بود و اگر چنین کار را انجام نمی داد به چنین کار بلند و حساسی دست نمی یافت. بعد از این مصاحبه درخواست پناهنده گی امان الله در هالند رد شد اما طبق قانونی که در اینجا وجود دارد او را اخراج نکردند.
تحقیقات جنایی علیه امان الله بر اساس همین سخنان خودش و اسنادی دیگری که بعداً توسط یک افغان بنام میرویس وردک در سال های 2000 و 2001 تحت عنوان دستور انتقال به نشر رسید، آغاز گردید.
دستور انتقال سندی می باشد که به اساس آن محبوسین بعد از تحقیق یا برای اعدام سوق داده می شدند و یا به زندان فرستاده می شدند.
متون اصلی این اسناد بعداً بدست پولیس هالند رسیده که در حد اقل 27 فرمان انتقال امضای امان الله دیده می شود. این اشخاص در اسناد بدست آمده، مسلمانان بنیاد گرا، خردمندان، محصلین، مامورین خدمات عامه، افسران نظامی، دکانداران و افراد سرکش نامیده شده اند.
در جریان تحقیق، پولیس هالند در تلاش پیدا کردن شاهدان با افغان ها در آلمان و دیگر کشورها تماس گرفت. یکی از این شاهدان یک زن 93 ساله افغان در هامبورگ بوده است که یک لست 154 صفحه یی کسانی را با خود داشت که به گفته مقامات افغان در سال های 1978 و 1979 توسط حکومت کمونستی اعدام شده اند.
در جریان جستجو، پولیس هالند این واقعیت را هم بدست آورد که بسیار افغانها هنوز هم از سرنوشت عزیزان از دست داده خود معلومات ندارند. یک زن جوان افغان به پولیس هالند گفته است بعد از تپ و تلاش زیاد در مورد پدر گمشده اش این معلومات را بدست آورد که صدها نفر در پشت زندان پلچرخی کشته شده و با بولدوز ها زیر خاک شده اند.
به گفته شاهدان این قربانیان شبانه در پهلوی زندان پلچرخی در قطار استاده شده و توسط ماشیندار هدف قرار می گرفتند. بعضی ها که زنده هم می ماندند، بولدوز آنها را زنده زیر خاک می کرد. قرار معلوم هزاران افغان به این سرنوشت دچار شده اند.
خانم جوان افغان بعد از آنکه لست مرگ را مشاهده می کند، نام پدرش را در آن مبیند و با چشم های اشک آلود به تحقیق کننده گان می گوید که بالاخره بعد از سه دهه فهمید که پدرش به چه سرنوشتی دچار شده است.
امان الله در سال 2012 ناگهانی فوت کرد و دولت هالند به تعقیب آن این اسناد را با کشورهای دیگر اروپایی شریک نمود.
لوی څارنوالی هالند روز 18 سپتمبر تصمیم گرفت که لست مرگ را همراه با دستور انتقال به نشر برساند تا یک تعداد از افغان های دیگر که آنها هم سال ها در باره سرنوشت عزیران خود بی خبر اند، بدانند که پدران، برادران و دوستان آنها به چه سرنوشت دچار شده اند تا از جستجو دست بکشند.
این لست را همه می توانند در صفحه انترنتی حکومت هالند تحت نام www.warcrimes.nl
پیدا کنند.
در سخنان خود او گفته است که این جز وظیفه او بود و اگر چنین کار را انجام نمی داد به چنین کار بلند و حساسی دست نمی یافت. بعد از این مصاحبه درخواست پناهنده گی امان الله در هالند رد شد اما طبق قانونی که در اینجا وجود دارد او را اخراج نکردند.
تحقیقات جنایی علیه امان الله بر اساس همین سخنان خودش و اسنادی دیگری که بعداً توسط یک افغان بنام میرویس وردک در سال های 2000 و 2001 تحت عنوان دستور انتقال به نشر رسید، آغاز گردید.
دستور انتقال سندی می باشد که به اساس آن محبوسین بعد از تحقیق یا برای اعدام سوق داده می شدند و یا به زندان فرستاده می شدند.
متون اصلی این اسناد بعداً بدست پولیس هالند رسیده که در حد اقل 27 فرمان انتقال امضای امان الله دیده می شود. این اشخاص در اسناد بدست آمده، مسلمانان بنیاد گرا، خردمندان، محصلین، مامورین خدمات عامه، افسران نظامی، دکانداران و افراد سرکش نامیده شده اند.
در جریان تحقیق، پولیس هالند در تلاش پیدا کردن شاهدان با افغان ها در آلمان و دیگر کشورها تماس گرفت. یکی از این شاهدان یک زن 93 ساله افغان در هامبورگ بوده است که یک لست 154 صفحه یی کسانی را با خود داشت که به گفته مقامات افغان در سال های 1978 و 1979 توسط حکومت کمونستی اعدام شده اند.
در جریان جستجو، پولیس هالند این واقعیت را هم بدست آورد که بسیار افغانها هنوز هم از سرنوشت عزیزان از دست داده خود معلومات ندارند. یک زن جوان افغان به پولیس هالند گفته است بعد از تپ و تلاش زیاد در مورد پدر گمشده اش این معلومات را بدست آورد که صدها نفر در پشت زندان پلچرخی کشته شده و با بولدوز ها زیر خاک شده اند.
به گفته شاهدان این قربانیان شبانه در پهلوی زندان پلچرخی در قطار استاده شده و توسط ماشیندار هدف قرار می گرفتند. بعضی ها که زنده هم می ماندند، بولدوز آنها را زنده زیر خاک می کرد. قرار معلوم هزاران افغان به این سرنوشت دچار شده اند.
خانم جوان افغان بعد از آنکه لست مرگ را مشاهده می کند، نام پدرش را در آن مبیند و با چشم های اشک آلود به تحقیق کننده گان می گوید که بالاخره بعد از سه دهه فهمید که پدرش به چه سرنوشتی دچار شده است.
امان الله در سال 2012 ناگهانی فوت کرد و دولت هالند به تعقیب آن این اسناد را با کشورهای دیگر اروپایی شریک نمود.
لوی څارنوالی هالند روز 18 سپتمبر تصمیم گرفت که لست مرگ را همراه با دستور انتقال به نشر برساند تا یک تعداد از افغان های دیگر که آنها هم سال ها در باره سرنوشت عزیران خود بی خبر اند، بدانند که پدران، برادران و دوستان آنها به چه سرنوشت دچار شده اند تا از جستجو دست بکشند.
این لست را همه می توانند در صفحه انترنتی حکومت هالند تحت نام www.warcrimes.nl
پیدا کنند.
